Hver upplýsir borgarstjórn? Ívar Halldórsson skrifar 28. september 2015 15:00 Borgarstjórn lýsti yfir fyrirhuguðu innkaupabanni á Ísrael. Ástæðan var að brýnt þótti að senda skýr skilaboð um að borgarráð fordæmdi meint hernám Ísraels á Vesturbakkanum. Skilaboðin ferðuðust á ljóshraða um heimsbyggðina. Aðgerðirnar virðast málefnalegar á yfirborðinu, en undir niðri leynist óhugguleg ormagryfja. Ætla mætti að í undanfara slíkrar ákvörðunar liggi mikil rannsóknarvinna að baki – eða hvað? Hvert sækir borgarstjórn sínar upplýsingar um meint mannréttindabrot lýðræðisríkisins Ísrael? Miðað við þann skammarlega litla undirbúning sem fór í útfærslu viðskiptabannsins er óhætt að halda því fram að upplýsingaveita borgarstjórnar hefur einskorðast við fjölmiðlaflutning og hlutdræga ráðgjöf innanborðsaðila, sem hampa málstað róttækra félagasamtaka hérlendis; sem hafa með missnyrtilegum hætti málað dökka mynd af mannréttindaríkinu Ísrael í huga Íslendinga. Fjölmiðlaumfjöllunin um Ísrael er í besta falli grunsamleg. Þó kannski ekki skrýtið í ljósi þess að Hamas stýrir fjölmiðlaumfjöllun á Vesturbakkanum. Tugir fjölmiðlamanna þar eystra hafa verið teknir af lífi eða þeim rænt fyrir að gefa „rangar“ upplýsingar um atburði þar í landi. Donatella Rovera, rannsóknarmaður hjá Amnesty International, viðurkennir að palestínskir sjónarvottar ljúga oft til um atburði af ótta við að vera líflátið. Þá má geta að samkvæmt breska fjölmiðlinum al-Araby hafa auk þess 72 blaðamenn verið líflátnir af Islamic State síðan 14. júní, 2014. Nágrannar Ísraels eru herskáir, fjölmiðlakúgun ríkir, en fáir gagnrýna fréttir fjölmiðla frá þessum slóðum. Arabar hafa verið ósáttir við tilvist Ísrael frá því elstu menn muna og hafa aldrei verið friðsamlegir í hennar garð. Hryðjuverkasamtök og öfgaíslamistar eins og Hamas og Hezbollah (eða flokkur Allah), hafa tögl og haldir í stjórnmálum í Mið-Austurlöndum. Mannréttindabrot, kvenfyrirlitning og virðingarleysi fyrir mannslífi eru daglegt brauð palestínska borgara undir stjórn Hamas. Saklausir borgarar hafa kvartað meira undan kúgun hryðjuverkastjórna en undan því að Ísrael gefi ekki eftir landamæri. Venjulegir borgarar vilja bara öryggi; á meðan stjórnvöld þeirra girnast land. Það er því einkennilegt að hryðjuverkahópar, sem ekki hafa tekið sér mannréttindi og lýðræði Vesturlanda til fyrirmyndar, njóti vafans hjá borgarstjórn þegar kemur að mati á mannréttindabrotum. Ísrael, eina lýðræðisríkið í Mið-Austurlöndum sem virðir réttindi kvenna, samkynhneigðra og mismunar ekki fólki eftir kynþætti, fær fleiri strik í kladdann en nokkur önnur þjóð í heiminum. Er þetta ekki hræsni? Borgin okkar sammælist um að refsa ríki sem á í fullu fangi með að verja fjölskyldur sínar fyrir öfgahópum sem hafa svarið þess eið að útrýma Ísrael, með aðgerðarfræði sem á, ef vel er að gáð, rætur að rekja til anti-semetisma. Ég heyrði upphafsmann BDS segja að hann aðhylltist síður tveggja ríkja lausn, og því er ljóst að markmiðið er að mjaka Ísrael út af kortinu smátt og smátt með viðskiptabönnum. Ákall þetta bergmálast í opinberum mótmælum BDS-samtakanna víða um heim. Klókir sjá að ef Ísrael gefur eftir landamæri sín er þjóðin hernaðarlega að kveða upp sinn eigin dauðadóm. Viljum við vera þátttakendur í þjóðarmorði? Sú var tíðin að áhyggjulaust mátti vitna í niðurstöður Sameinuðu þjóðanna í mannréttindamálum, en nú í seinni tíð hefur Mannréttindaráð S.Þ. sætt mikilli gagnrýni fyrir anti-semetísk viðhorf. Það er kannski ekki að undra þegar vægi þeirra sem kalla á eyðingu Ísrael verður stöðugt meira. Saudi-Arabía, sem er ekki beint fyrirmynd mannréttinda í dag, er nú farin að gegna lykilhlutverki í ráðinu. Samkvæmt Human Rights Watch voru a.m.k. nítján teknir af lífi í Saudi Arabíu fyrir minniháttar glæpi; þar af einn fyrir galdra. Þá er tjáningarfrelsið ekki meira en það að fólk er húðstrýkt fyrir að tjá sig um hluti sem samræmast ekki stefnu stjórnvalda. Þegar teknar eru ákvarðanir sem hafa víðtæk og neikvæð áhrif á orðspor landsins okkar er nauðsynlegt að ákvörðunarvöld komi vel upplýst að fundarborðum. Því miður nægir ekki að lesa dagblöðin í þessu tilviki eða lesa yfirlýsingar S.Þ. – hvað þá sækja rök í búðir félagasamtaka sem nota vafasama aðgerðafræði í umdeildum atlögum sínum gegn Ísrael. Borgarstjórn á ekki að leika sér með fjöregg okkar Íslendinga, illa upplýst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Sjá meira
Borgarstjórn lýsti yfir fyrirhuguðu innkaupabanni á Ísrael. Ástæðan var að brýnt þótti að senda skýr skilaboð um að borgarráð fordæmdi meint hernám Ísraels á Vesturbakkanum. Skilaboðin ferðuðust á ljóshraða um heimsbyggðina. Aðgerðirnar virðast málefnalegar á yfirborðinu, en undir niðri leynist óhugguleg ormagryfja. Ætla mætti að í undanfara slíkrar ákvörðunar liggi mikil rannsóknarvinna að baki – eða hvað? Hvert sækir borgarstjórn sínar upplýsingar um meint mannréttindabrot lýðræðisríkisins Ísrael? Miðað við þann skammarlega litla undirbúning sem fór í útfærslu viðskiptabannsins er óhætt að halda því fram að upplýsingaveita borgarstjórnar hefur einskorðast við fjölmiðlaflutning og hlutdræga ráðgjöf innanborðsaðila, sem hampa málstað róttækra félagasamtaka hérlendis; sem hafa með missnyrtilegum hætti málað dökka mynd af mannréttindaríkinu Ísrael í huga Íslendinga. Fjölmiðlaumfjöllunin um Ísrael er í besta falli grunsamleg. Þó kannski ekki skrýtið í ljósi þess að Hamas stýrir fjölmiðlaumfjöllun á Vesturbakkanum. Tugir fjölmiðlamanna þar eystra hafa verið teknir af lífi eða þeim rænt fyrir að gefa „rangar“ upplýsingar um atburði þar í landi. Donatella Rovera, rannsóknarmaður hjá Amnesty International, viðurkennir að palestínskir sjónarvottar ljúga oft til um atburði af ótta við að vera líflátið. Þá má geta að samkvæmt breska fjölmiðlinum al-Araby hafa auk þess 72 blaðamenn verið líflátnir af Islamic State síðan 14. júní, 2014. Nágrannar Ísraels eru herskáir, fjölmiðlakúgun ríkir, en fáir gagnrýna fréttir fjölmiðla frá þessum slóðum. Arabar hafa verið ósáttir við tilvist Ísrael frá því elstu menn muna og hafa aldrei verið friðsamlegir í hennar garð. Hryðjuverkasamtök og öfgaíslamistar eins og Hamas og Hezbollah (eða flokkur Allah), hafa tögl og haldir í stjórnmálum í Mið-Austurlöndum. Mannréttindabrot, kvenfyrirlitning og virðingarleysi fyrir mannslífi eru daglegt brauð palestínska borgara undir stjórn Hamas. Saklausir borgarar hafa kvartað meira undan kúgun hryðjuverkastjórna en undan því að Ísrael gefi ekki eftir landamæri. Venjulegir borgarar vilja bara öryggi; á meðan stjórnvöld þeirra girnast land. Það er því einkennilegt að hryðjuverkahópar, sem ekki hafa tekið sér mannréttindi og lýðræði Vesturlanda til fyrirmyndar, njóti vafans hjá borgarstjórn þegar kemur að mati á mannréttindabrotum. Ísrael, eina lýðræðisríkið í Mið-Austurlöndum sem virðir réttindi kvenna, samkynhneigðra og mismunar ekki fólki eftir kynþætti, fær fleiri strik í kladdann en nokkur önnur þjóð í heiminum. Er þetta ekki hræsni? Borgin okkar sammælist um að refsa ríki sem á í fullu fangi með að verja fjölskyldur sínar fyrir öfgahópum sem hafa svarið þess eið að útrýma Ísrael, með aðgerðarfræði sem á, ef vel er að gáð, rætur að rekja til anti-semetisma. Ég heyrði upphafsmann BDS segja að hann aðhylltist síður tveggja ríkja lausn, og því er ljóst að markmiðið er að mjaka Ísrael út af kortinu smátt og smátt með viðskiptabönnum. Ákall þetta bergmálast í opinberum mótmælum BDS-samtakanna víða um heim. Klókir sjá að ef Ísrael gefur eftir landamæri sín er þjóðin hernaðarlega að kveða upp sinn eigin dauðadóm. Viljum við vera þátttakendur í þjóðarmorði? Sú var tíðin að áhyggjulaust mátti vitna í niðurstöður Sameinuðu þjóðanna í mannréttindamálum, en nú í seinni tíð hefur Mannréttindaráð S.Þ. sætt mikilli gagnrýni fyrir anti-semetísk viðhorf. Það er kannski ekki að undra þegar vægi þeirra sem kalla á eyðingu Ísrael verður stöðugt meira. Saudi-Arabía, sem er ekki beint fyrirmynd mannréttinda í dag, er nú farin að gegna lykilhlutverki í ráðinu. Samkvæmt Human Rights Watch voru a.m.k. nítján teknir af lífi í Saudi Arabíu fyrir minniháttar glæpi; þar af einn fyrir galdra. Þá er tjáningarfrelsið ekki meira en það að fólk er húðstrýkt fyrir að tjá sig um hluti sem samræmast ekki stefnu stjórnvalda. Þegar teknar eru ákvarðanir sem hafa víðtæk og neikvæð áhrif á orðspor landsins okkar er nauðsynlegt að ákvörðunarvöld komi vel upplýst að fundarborðum. Því miður nægir ekki að lesa dagblöðin í þessu tilviki eða lesa yfirlýsingar S.Þ. – hvað þá sækja rök í búðir félagasamtaka sem nota vafasama aðgerðafræði í umdeildum atlögum sínum gegn Ísrael. Borgarstjórn á ekki að leika sér með fjöregg okkar Íslendinga, illa upplýst.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar