Flökkuhugsun 23. október 2012 06:00 Ég þakka grein Valgarðs Guðjónssonar í helgarblaði Fréttablaðsins. Þar viðurkennir hann að það sem hann í Silfri Egils kallaði „flökkusögu" um að Mannréttindadómstóll Evrópu álíti það ekki brot á mannréttindum að eitt trúfélag hafi sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur, er ekki flökkusaga heldur staðreynd. Hann virðist hafa vitað betur eða kynnt sér málið síðan, þar sem hann vísar í aðra dóma en ég þessu til staðfestingar. Hann segir strangar reglur gilda um fyrirkomulagið og líkur vera á að staða þjóðkirkjunnar sé brot á Mannréttindasáttmála Evrópu. Það er einfalt fyrir hann að láta á það reyna svo hann losni við allt sem heitir „það eru líkur á" eða „ég held". En svo hrekkur hann í áróðursgírinn og segir: „Dómurinn sem Sigurður vísar til (Kokkinakis gegn grískum stjórnvöldum) er svo hreint afbragð. Þetta er mál Grikkja sem var ítrekað dæmdur í fangelsi og til hárra sekta á fyrri hluta síðustu aldar fyrir að skipta um trú! Það eru umburðarlyndir „ferðafélagar" sem kirkjan velur sér. Enn betra, niðurstaða réttarins í máli Kokkinakis – fyrir utan skaðabætur sem gríska ríkið þurfti að greiða honum: „Holds by six votes to three that there has been a breach of Article 9 (art.9)."" Bíðum við. Var ég að mæla því bót að brotið hefði verið á manninum? Nei, ég var aðeins að vísa til að í röksemdafærslu dómsins hefði komið fram að það bryti ekki gegn mannréttindum að eitt trúfélag hefði sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur. Hvað ertu að fara Valgarður, með því að spyrða þetta saman með þessum hætti? Ertu að gefa í skyn að ég og aðrir kirkjunnar menn séum hlynntir mannréttindabrotum? Eru þetta rök í umræðum um samband ríkis og kirkju? Væru það gild rök gegn viðhorfum þínum ef ég spyrti þig við guðleysingja eins og Jósef Stalín og ofsóknir hans gegn kirkju og kristni, þar sem þið eigið guðleysið sameiginlegt? Þetta er ómerkilegur málflutningur og kemur umræðu um samband ríkis og kirkju ekkert við. Oj bara. Valgarður gefur lítið fyrir sameiginlegan skilning ríkisvalds og kirkju á samningi þessara aðila frá 1997 og telur mig engar upplýsingar gefa um hvað ég hafi fyrir mér í því að það sé skilningur ríkisvaldsins að greiðslur til kirkjunnar séu afgjald af jörðum sem ríkisvaldið tók yfir. Lestu samninginn maður! Þótt hann sé þér þyrnir í augum breytir það ekki eðli samningsins og skilningi málsaðila á honum. Síðan verður Valgarði hált á svellinu þegar hann vísar í frétt í Fréttablaðinu um tekjur presta af hlunnindum kirkjujarða sem þeir sitja. Hann segir: „Og til að kóróna vitleysuna þá halda prestar áfram að hirða hlunnindi af jörðunum." Þarna hefur Þórðargleði Valgarðs villt um fyrir honum, – eða er þetta kannski áróðursbrella? Ef hann hefði lesið fréttina fordómalaust hefði hann séð að hér er um að ræða jarðir sem enn eru í eigu kirkjunnar og féllu ekki undir samninginn 1997. Og svona til að forðast að málinu verði drepið á dreif og mér gerð upp sú skoðun að ég sé hlynntur þessu fyrirkomulagi þá er ég það ekki. Og enn ber Valgarður höfðinu við steininn varðandi sóknargjöldin sem félagsgjöld og vísar til innheimtufyrirkomulags þessara gjalda og þess að fólk utan trúfélaga greiði sama gjald. Varðandi þá staðhæfingu að sóknargjöld séu félagsgjöld vil ég vísa til skýrslu nefndar innanríkisráðherra dags. 16. nóv. 2011. Í þessari skýrslu er rakinn aðdragandinn að núverandi innheimtufyrirkomulagi sem komið var á með lögum nr. 91/1987 og leysti af hólmi eldri lög, þar sem sóknarnefndir ákváðu sóknargjöldin og ríkið tók að sér innheimtu þeirra gegn 1% þóknun sem rann í ríkissjóð. Breytingin til núverandi fyrirkomulags var gerð til að einfalda ríkinu innheimtuna, en breytti í engu eðli sóknargjaldanna sem félagsgjalda. Að ríkið skuli innheimta sömu upphæðir af þeim sem standa utan trúfélaga er trúfélögunum óviðkomandi og við ríkið eitt að sakast um það. Það er að sjálfsögðu hægt að hafa margar skoðanir á þessu fyrirkomulagi, en það breytir ekki því sem er kjarni málsins: Sóknargjöldin eru skilgreind sem félagsgjöld. Ástæða er til að árétta að ríkið innheimtir umrædd gjöld fyrir öll skráð trúfélög í landinu. Og kannski vænkast hagur Strympu. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp sem gerir ráð fyrir að lífsskoðanafélög eins og t.d. Siðmennt geti fengið skráningu á sama hátt og trúfélög og fái þá sín „sóknargjöld". Það er hið besta mál. Kannski kemur þá annað hljóð í strokkinn. Valgarður telur í lok greinar sinnar að ég færi engin rök fyrir því að kirkjan sé ekki ríkisrekin. Lestu lögin um þjóðkirkjuna og lestu ríkisreikninginn. Reikninga yfir rekstur kirkjunnar er hvergi þar að finna. Rekstur kirkjunnar er á ábyrgð kirkjuþings. Rekstur safnaðanna er á ábyrgð sóknarnefnda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Flugan í ídýfunni Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Sannleikurinn í tengdamömmumálinu Ólöf Björnsdóttir Skoðun Að mennta til lífs, ekki prófa Sandra Sigurðardóttir Skoðun Ekki fylla höfnina af grjóti Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Við stöndum saman með íþróttafólkinu – en hvað með fólkið á bak við það? Ingibjörg Isaksen Skoðun Lengri útivistartími barna Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Að því að rjúfa vítahring kynslóðabundinna afbrota Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Er EES samningurinn gagnlaus fyrir Ísland? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Hann breytti öllu – og gerði það með háði Jónas Sen Skoðun Er píptest rót alls ills? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Sannleikurinn í tengdamömmumálinu Ólöf Björnsdóttir skrifar Skoðun Hann breytti öllu – og gerði það með háði Jónas Sen skrifar Skoðun Ekki fylla höfnina af grjóti Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Lengri útivistartími barna Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með íþróttafólkinu – en hvað með fólkið á bak við það? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að því að rjúfa vítahring kynslóðabundinna afbrota Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Flugan í ídýfunni Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir skrifar Skoðun Að mennta til lífs, ekki prófa Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Það er kominn tími til... Birgir Rúnar Davíðsson skrifar Skoðun Er EES samningurinn gagnlaus fyrir Ísland? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Er píptest rót alls ills? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Vertu bandamaður kæri bróðir! Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Frá frammistöðuvæðingu til farsældar Helga Þórey Júlíudóttir skrifar Skoðun Ísland á að verja með íslenskum lögum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fyrsta skrefið í átt að betri Menntasjóði Logi Einarsson skrifar Skoðun Læknafélagið virðir ekki afstöðu félagsmanna sinna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Göngum í takt skrifar Skoðun Hverju lofar þú? Kolbrún Hrund Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Það er vá fyrir dyrum - Börnin okkar Svava Þ. Hjaltalín skrifar Skoðun Hvert er eðli innflutningtolla? – Hvað er Trump eiginlega að gera? - Hverjir munu líða mest? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar - Babýlonherleiðingin og örlög smáþjóða í átökum heimsvelda Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Fjölgun hjartasjúkdóma og aukið álag á spítalana í boði Carnivore bylgjunnar? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Allt að vinna, engu að tapa! Helga Rakel Rafnsdóttir,Margrét M. Norðdahl skrifar Skoðun Fiskurinn í blokkunum Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Snýst núverandi staðsetning Reykjavíkurflugvallar um öryggi… eða mögulega eitthvað annað Daði Rafnsson ,Kristján Vigfússon ,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar Skoðun Þegar vald óttast þekkingu Halla Sigríður Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Með hjúkkuna upp í rúm og lækninn í vasanum Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Komum náminu á Höfn í höfn Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Betra líf eftir greiningu krabbameins, tímamótarannsókn sem vísar veginn Sigríður Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Ég þakka grein Valgarðs Guðjónssonar í helgarblaði Fréttablaðsins. Þar viðurkennir hann að það sem hann í Silfri Egils kallaði „flökkusögu" um að Mannréttindadómstóll Evrópu álíti það ekki brot á mannréttindum að eitt trúfélag hafi sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur, er ekki flökkusaga heldur staðreynd. Hann virðist hafa vitað betur eða kynnt sér málið síðan, þar sem hann vísar í aðra dóma en ég þessu til staðfestingar. Hann segir strangar reglur gilda um fyrirkomulagið og líkur vera á að staða þjóðkirkjunnar sé brot á Mannréttindasáttmála Evrópu. Það er einfalt fyrir hann að láta á það reyna svo hann losni við allt sem heitir „það eru líkur á" eða „ég held". En svo hrekkur hann í áróðursgírinn og segir: „Dómurinn sem Sigurður vísar til (Kokkinakis gegn grískum stjórnvöldum) er svo hreint afbragð. Þetta er mál Grikkja sem var ítrekað dæmdur í fangelsi og til hárra sekta á fyrri hluta síðustu aldar fyrir að skipta um trú! Það eru umburðarlyndir „ferðafélagar" sem kirkjan velur sér. Enn betra, niðurstaða réttarins í máli Kokkinakis – fyrir utan skaðabætur sem gríska ríkið þurfti að greiða honum: „Holds by six votes to three that there has been a breach of Article 9 (art.9)."" Bíðum við. Var ég að mæla því bót að brotið hefði verið á manninum? Nei, ég var aðeins að vísa til að í röksemdafærslu dómsins hefði komið fram að það bryti ekki gegn mannréttindum að eitt trúfélag hefði sérstöðu gagnvart ríkisvaldinu umfram önnur. Hvað ertu að fara Valgarður, með því að spyrða þetta saman með þessum hætti? Ertu að gefa í skyn að ég og aðrir kirkjunnar menn séum hlynntir mannréttindabrotum? Eru þetta rök í umræðum um samband ríkis og kirkju? Væru það gild rök gegn viðhorfum þínum ef ég spyrti þig við guðleysingja eins og Jósef Stalín og ofsóknir hans gegn kirkju og kristni, þar sem þið eigið guðleysið sameiginlegt? Þetta er ómerkilegur málflutningur og kemur umræðu um samband ríkis og kirkju ekkert við. Oj bara. Valgarður gefur lítið fyrir sameiginlegan skilning ríkisvalds og kirkju á samningi þessara aðila frá 1997 og telur mig engar upplýsingar gefa um hvað ég hafi fyrir mér í því að það sé skilningur ríkisvaldsins að greiðslur til kirkjunnar séu afgjald af jörðum sem ríkisvaldið tók yfir. Lestu samninginn maður! Þótt hann sé þér þyrnir í augum breytir það ekki eðli samningsins og skilningi málsaðila á honum. Síðan verður Valgarði hált á svellinu þegar hann vísar í frétt í Fréttablaðinu um tekjur presta af hlunnindum kirkjujarða sem þeir sitja. Hann segir: „Og til að kóróna vitleysuna þá halda prestar áfram að hirða hlunnindi af jörðunum." Þarna hefur Þórðargleði Valgarðs villt um fyrir honum, – eða er þetta kannski áróðursbrella? Ef hann hefði lesið fréttina fordómalaust hefði hann séð að hér er um að ræða jarðir sem enn eru í eigu kirkjunnar og féllu ekki undir samninginn 1997. Og svona til að forðast að málinu verði drepið á dreif og mér gerð upp sú skoðun að ég sé hlynntur þessu fyrirkomulagi þá er ég það ekki. Og enn ber Valgarður höfðinu við steininn varðandi sóknargjöldin sem félagsgjöld og vísar til innheimtufyrirkomulags þessara gjalda og þess að fólk utan trúfélaga greiði sama gjald. Varðandi þá staðhæfingu að sóknargjöld séu félagsgjöld vil ég vísa til skýrslu nefndar innanríkisráðherra dags. 16. nóv. 2011. Í þessari skýrslu er rakinn aðdragandinn að núverandi innheimtufyrirkomulagi sem komið var á með lögum nr. 91/1987 og leysti af hólmi eldri lög, þar sem sóknarnefndir ákváðu sóknargjöldin og ríkið tók að sér innheimtu þeirra gegn 1% þóknun sem rann í ríkissjóð. Breytingin til núverandi fyrirkomulags var gerð til að einfalda ríkinu innheimtuna, en breytti í engu eðli sóknargjaldanna sem félagsgjalda. Að ríkið skuli innheimta sömu upphæðir af þeim sem standa utan trúfélaga er trúfélögunum óviðkomandi og við ríkið eitt að sakast um það. Það er að sjálfsögðu hægt að hafa margar skoðanir á þessu fyrirkomulagi, en það breytir ekki því sem er kjarni málsins: Sóknargjöldin eru skilgreind sem félagsgjöld. Ástæða er til að árétta að ríkið innheimtir umrædd gjöld fyrir öll skráð trúfélög í landinu. Og kannski vænkast hagur Strympu. Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp sem gerir ráð fyrir að lífsskoðanafélög eins og t.d. Siðmennt geti fengið skráningu á sama hátt og trúfélög og fái þá sín „sóknargjöld". Það er hið besta mál. Kannski kemur þá annað hljóð í strokkinn. Valgarður telur í lok greinar sinnar að ég færi engin rök fyrir því að kirkjan sé ekki ríkisrekin. Lestu lögin um þjóðkirkjuna og lestu ríkisreikninginn. Reikninga yfir rekstur kirkjunnar er hvergi þar að finna. Rekstur kirkjunnar er á ábyrgð kirkjuþings. Rekstur safnaðanna er á ábyrgð sóknarnefnda.
Skoðun Við stöndum saman með íþróttafólkinu – en hvað með fólkið á bak við það? Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Hvert er eðli innflutningtolla? – Hvað er Trump eiginlega að gera? - Hverjir munu líða mest? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar - Babýlonherleiðingin og örlög smáþjóða í átökum heimsvelda Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Skoðun Fjölgun hjartasjúkdóma og aukið álag á spítalana í boði Carnivore bylgjunnar? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Snýst núverandi staðsetning Reykjavíkurflugvallar um öryggi… eða mögulega eitthvað annað Daði Rafnsson ,Kristján Vigfússon ,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Betra líf eftir greiningu krabbameins, tímamótarannsókn sem vísar veginn Sigríður Gunnarsdóttir skrifar