Segðu satt Ólafur Ragnar Ásdís Ólafsdóttir skrifar 23. júní 2012 06:00 Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Skoðun Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Sjá meira
Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt.
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar