Skoðun

Úttekt á samfélagslegum þáttum fiskveiðistjórnunar

Fiskveiðar hafa frá landnámi verið mikilvægar fyrir afkomu Íslendinga. Sjósókn var og er ein af undirstöðugreinum þjóðarinnar og það er ljóst að sá auður sem orðið hefur til við nýtingu á gæðum sjávar hefur skipt sköpum til að bæta lífsskilyrði landsmanna.

Til að svo megi verða áfram, og til að tryggja megi sjálfbæra nýtingu sjávarauðlindanna til langframa, þarf trausta þekkingu á lífríki sjávar og rekstrarumhverfi sjávarútvegsfyrirtækja, en ekki síður á samfélagslegum forsendum sjávarútvegsins. Stjórn fiskveiða er samfélagslegt málefni, sem snýr að manngerðu fyrirkomulagi um hvernig veiðar fara fram, hverjir fá að veiða og hvernig afrakstri er skipt milli útgerðaraðila og samfélaganna sem veiðarnar stunda. Veiðarnar og stjórnun þeirra eru samofnar íslenskri menningu og samfélagsgerð.

Ljóst er að fyrirleggjandi þekking á þessum málefnum er af skornum skammti, sú sem til er er lítið nýtt og yfirsýn skortir tilfinnanlega. Slíkt sætir furðu, þar sem öll umræða um sjálfbæra þróun miðar að því að skoða nýtingu auðlinda í samhengi við þau samfélög sem auðlindina nýta. Það er því löngu orðið tímabært að skoða íslenska fiskveiðistjórnun ofan í kjölinn í þessu tilliti og gera grein fyrir forsendum, virkni og áhrifum stjórnunarinnar.

Við undirrituð förum fram á að ítarleg og þverfræðileg úttekt verði gerð á íslenskri fiskveiðistjórnun, þar sem metið verði hvernig samfélagslegar afleiðingar núverandi kerfis samræmast yfirlýstum markmiðum þess. Við gerð slíkrar úttektar þyrfti að taka mið af fræðilegri umræðu á þessu sviði og fela einnig í sér samanburð við reynslu annarra þjóða af stjórn fiskveiða.

Niðurstöður úttektarinnar ættu að nýtast í umræður um samfélagslega ábyrga fiskveiðistjórnun og í þróun leiða að árangursríkari og stöðugri lausnum til framtíðar. Það er sannfæring okkar að úttekt af þessu tagi sé forsenda þess að hægt sé að þróa fiskveiðistjórnun hér á landi í átt til sjálfbærni og sáttar.

Undirrituð eru tilbúin til að koma að undirbúningi og/eða taka þátt í gerð slíkrar úttektar. Hópurinn samanstendur af sérfræðingum og vísindamönnum sem standa framarlega á sínum fræðasviðum og hafa mikið fram að færa um félagslegar rannsóknir og rannsóknaraðferðir, sjávarútvegsmál og auðlindastjórnun í anda sjálfbærrar þróunar.

Dr. Anna Karlsdóttir, lektor í landfræði við HÍ

Dr. Einar Eyþórsson, fræðimaður við Framsentered í Tromsö

Dr. Emil Bóasson, forstöðumaður meistaranáms í upplýsingatækni við Central Michigan University

Dr. Emilie Mariat, mannfræðingur við Frönsku heimskautastofnunina

Dr. Gísli Pálsson, prófessor í mannfræði við HÍ

Dr. Helga Ögmundardóttir, mannfræðingur við HÍ

Dr. Jón Þ. Þór, sagnfræðingur og prófessor við HA

Dr. Karl Benediktsson, prófessor í landfræði við HÍ

Kristín Ástgeirsdóttir, jafnréttisstýra og sagnfræðingur

Magnfríður Júlíusdóttir, lektor í landfræði við HÍ

Dr. Níels Einarsson, mannfræðingur og forstöðumaður Stofnunar Vilhjálms Stefánssonar

Dr. Ólafur Páll Jónsson, dósent í heimspeki við HÍ

Dr. Peter Weiss, forstöðumaður Háskólaseturs Vestfjarða

Sigríður Ólafsdóttir, sjávarauðlindasérfræðingur og doktorsnemi við Gautaborgarháskóla

Dr. Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir, lektor í opinberri stjórnsýslu við HÍ

Dr. Sólveig Anna Bóasdóttir, siðfræðingur og forseti Guðfræði- og trúarbragðafræðideildar HÍ

Dr. Unnur Dís Skaptadóttir, prófessor í mannfræði við HÍ

Dr. Vilhjálmur Árnason, prófessor í heimspeki við HÍ

Dr. Þórólfur Matthíasson, prófessor í hagfræði við HÍ




Skoðun

Skoðun

BRCA

Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar

Sjá meira


×