Lopinn þæfður Friðrika Benónýsdóttir skrifar 12. febrúar 2011 00:01 Prjónaklúbburinn eftir Kate Jacobs. Bækur Prjónaklúbburinn eftir Kate Jacobs. Þýðing: Aðalheiður Jónsdóttir JPV-útgáfa Konur hittast á hverju föstudagskvöldi í garnbúð á Manhattan og prjóna saman. Þær eru, eins og pólitísk rétthugsun krefst, á öllum aldri og af mismunandi kynþáttum, frá þrettán ára til rúmlega sjötugs, flestar hvítar reyndar en ein svört og önnur af kínverskum ættum auk þess sem aðalsöguhetjan, sem er hvít, á svarta dóttur. Hér er fjallað um allt sem við á að éta í stelpubókum: tísku, mat, ást, framhjáhald, skilnað, makamissi, karríer, óléttu og dauða. Hver kvennanna hefur sinn djöful að draga, oftast karlkyns auðvitað, og saman takast þær á við vandamálin og öðlast yfirsýn og þroska. Hér er minna lagt upp úr húmornum en í bókum eins og Bridget Jones til dæmis og vandamálin sem konurnar takast á við eru auðþekkjanleg flestum konum sem komnar eru yfir táningsárin þannig að eflaust á bókin stóran þátt vinsælda sinna því að þakka að konur finna til samsvörunar við konurnar í sögunni og hugga sig við að vandamál þeirra séu ekki einstök. Sem er gott og blessað, en samfélagsrýnin er heldur grunnfærin og rétt skautað yfir alvarleg vandamál eins og þau sem fylgja því að ala upp svart barn í samfélagi hvítra. Höfundur fær þó stóran plús í kladdann fyrir að sleppa hinum hefðbundna hamingjusamlega endi. Prjónaklúbburinn er skilgetið afkvæmi bókmenntastefnunnar sem kennd er við stelpur, chick lit eins og enskumælandi kalla hana. Bregður þó í nokkrum atriðum út af þeim lögmálum sem almennt ríkja í stelpubókmenntunum, enda höfundurinn kanadísk en ekki bandarísk. Kannski ber að fagna því að opnað sé fyrir þá hugsun í slíkum bókmenntum að hamingjan kunni hugsanlega að felast í einhverju öðru en hring á fingri, en það dugar skammt til að gera bókina áhugaverða. Þýðingin er dæmigerð fyrir alltof margar þýðingar úr ensku. Þýtt er frá orði til orðs í stað þess að hugsa setningarnar upp á nýtt á íslensku, svo úr verður þetta stórfurðulega tungumál sem hvergi sést nema í slíkum þýðingum. Niðurstaða: Stelpubók sem bregður út af vananum, en ristir ekki sérlega djúpt. Mest lesið Jon Landau er látinn Bíó og sjónvarp Rauðhærðir í brennidepli á vel sóttum írskum dögum Lífið Eins söguleg og skáldsaga getur orðið Lífið Sauð upp úr í stjörnufansi á golfmóti Coolbet Lífið Laufey í banastuði í Reykjavík Lífið Emmsjé Gauti laumaði sér á Landsmót fyrir tónlistarmyndband Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Setti sér markmið og hóf veitingarekstur átján ára Lífið Alltaf sótt í orku og gleði í klæðaburði Tíska og hönnun „Þú gleymir fólki sem þú hefur elskað allt þitt líf“ Lífið Fleiri fréttir Slæmt jafnvægi á milli Baggalúts og Sinfóníunnar Sturluð rödd gerði áheyrendur tryllta The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Sjá meira
Bækur Prjónaklúbburinn eftir Kate Jacobs. Þýðing: Aðalheiður Jónsdóttir JPV-útgáfa Konur hittast á hverju föstudagskvöldi í garnbúð á Manhattan og prjóna saman. Þær eru, eins og pólitísk rétthugsun krefst, á öllum aldri og af mismunandi kynþáttum, frá þrettán ára til rúmlega sjötugs, flestar hvítar reyndar en ein svört og önnur af kínverskum ættum auk þess sem aðalsöguhetjan, sem er hvít, á svarta dóttur. Hér er fjallað um allt sem við á að éta í stelpubókum: tísku, mat, ást, framhjáhald, skilnað, makamissi, karríer, óléttu og dauða. Hver kvennanna hefur sinn djöful að draga, oftast karlkyns auðvitað, og saman takast þær á við vandamálin og öðlast yfirsýn og þroska. Hér er minna lagt upp úr húmornum en í bókum eins og Bridget Jones til dæmis og vandamálin sem konurnar takast á við eru auðþekkjanleg flestum konum sem komnar eru yfir táningsárin þannig að eflaust á bókin stóran þátt vinsælda sinna því að þakka að konur finna til samsvörunar við konurnar í sögunni og hugga sig við að vandamál þeirra séu ekki einstök. Sem er gott og blessað, en samfélagsrýnin er heldur grunnfærin og rétt skautað yfir alvarleg vandamál eins og þau sem fylgja því að ala upp svart barn í samfélagi hvítra. Höfundur fær þó stóran plús í kladdann fyrir að sleppa hinum hefðbundna hamingjusamlega endi. Prjónaklúbburinn er skilgetið afkvæmi bókmenntastefnunnar sem kennd er við stelpur, chick lit eins og enskumælandi kalla hana. Bregður þó í nokkrum atriðum út af þeim lögmálum sem almennt ríkja í stelpubókmenntunum, enda höfundurinn kanadísk en ekki bandarísk. Kannski ber að fagna því að opnað sé fyrir þá hugsun í slíkum bókmenntum að hamingjan kunni hugsanlega að felast í einhverju öðru en hring á fingri, en það dugar skammt til að gera bókina áhugaverða. Þýðingin er dæmigerð fyrir alltof margar þýðingar úr ensku. Þýtt er frá orði til orðs í stað þess að hugsa setningarnar upp á nýtt á íslensku, svo úr verður þetta stórfurðulega tungumál sem hvergi sést nema í slíkum þýðingum. Niðurstaða: Stelpubók sem bregður út af vananum, en ristir ekki sérlega djúpt.
Mest lesið Jon Landau er látinn Bíó og sjónvarp Rauðhærðir í brennidepli á vel sóttum írskum dögum Lífið Eins söguleg og skáldsaga getur orðið Lífið Sauð upp úr í stjörnufansi á golfmóti Coolbet Lífið Laufey í banastuði í Reykjavík Lífið Emmsjé Gauti laumaði sér á Landsmót fyrir tónlistarmyndband Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Setti sér markmið og hóf veitingarekstur átján ára Lífið Alltaf sótt í orku og gleði í klæðaburði Tíska og hönnun „Þú gleymir fólki sem þú hefur elskað allt þitt líf“ Lífið Fleiri fréttir Slæmt jafnvægi á milli Baggalúts og Sinfóníunnar Sturluð rödd gerði áheyrendur tryllta The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Sjá meira