Búum til börn Bergsteinn Sigurðsson skrifar 29. mars 2011 09:17 Einu sinni setti enskur heimspekingur fram þá tilgátu að við fæðingu væri manneskjan óskrifað blað. Um helgina setti Kristín Ástgeirsdóttir, framkvæmdastýra Jafnréttisstofu, fram þá tilgátu í samtali við fréttastofu RÚV að við fæðingu væri manneskjan óútfyllt ávísun. Þess vegna þyrfti að rannsaka hvort efnalitlar, einhleypar konur hömuðust við að punda út börnum og maka krókinn á velferðarkerfinu. Kristín baðst afsökunar í gær á því hvernig orð sín "komu út", svona upp á íslenska mátann. Það er gott að sjá að sér þegar tilefni er til en að hinu er að gá að þótt illa ígrunduð ummæli séu sett í samhengi eru þau samt illa ígrunduð. Önnur ummæli í sömu frétt vöktu líka athygli mína, ekki síst vegna þess að þau voru í algjörri mótsögn við þau fyrri. Kristín undraðist það nefnilega að hér hefði ekki dregið úr fæðingum eftir hrun og þótti "sérkennilegt miðað við þessar erfiðu aðstæður að fólk skuli ekki fresta því að eignast börn". Sérkennilegt miðað við þessar aðstæður að fólk skuli ekki fresta því að eignast börn. Það er eins og barneignir séu komnar í flokk með jeppum, flatskjáum, utanlandsferðum og öðrum óþarfa lúxus sem við getum ekki leyft okkur þegar harðnar á dalnum. Afskaplega er þetta eitthvað köld og frjálshyggjuleg afstaða. Að fólk geti gjört svo vel og slegið lífinu á frest vegna þess að skuldastaða þess gagnvart eignastöðu er ekki jákvæð. Það er spurning hvort stjórnvöld ríði ekki á vaðið og gefi út einhvers konar efnahagslegan barneignastuðul, þannig að getnaðurinn geti farið fram með góðri samvisku. Þegar þarf að draga úr þeim gæti forsætisráðherra stappað í okkur stálinu með innblásnum þjóðhátíðarræðum: "Hluti þess nýja vanda, sem nú er við að fást, birtist okkur í greiðslum á fæðingarorlofi og barnabótum. Eina leiðin til að bregðast við er að draga úr barneignum. Í stað þess að eiga þitt eigið barn, með tilheyrandi rekstrarkostnaði, fáið þá systkinabörnin lánuð yfir eina helgi. Drýgja má enn betri nýtingu á barna-auði með tilflutningi yfir í aðrar fjölskyldur. Nú ríður á að sýna ráðdeild." Auðvitað eiga verðandi foreldrar að sýna ábyrgð og reyna að búa þannig um hnútana að börn þeirra þurfi ekki að líða skort og fái ást og umhyggju. Og ætli velflestir geri það ekki. Þess vegna hefði maður haldið að það væri fagnaðarefni að það fæðast ennþá börn á Íslandi. Það er kannski vísbending um að þegar allt kemur til alls er staðan ekki endilega jafn slæm og við erum gjörn á að telja okkur trú um. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Skoðanir Mest lesið „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun 2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson Skoðun Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun
Einu sinni setti enskur heimspekingur fram þá tilgátu að við fæðingu væri manneskjan óskrifað blað. Um helgina setti Kristín Ástgeirsdóttir, framkvæmdastýra Jafnréttisstofu, fram þá tilgátu í samtali við fréttastofu RÚV að við fæðingu væri manneskjan óútfyllt ávísun. Þess vegna þyrfti að rannsaka hvort efnalitlar, einhleypar konur hömuðust við að punda út börnum og maka krókinn á velferðarkerfinu. Kristín baðst afsökunar í gær á því hvernig orð sín "komu út", svona upp á íslenska mátann. Það er gott að sjá að sér þegar tilefni er til en að hinu er að gá að þótt illa ígrunduð ummæli séu sett í samhengi eru þau samt illa ígrunduð. Önnur ummæli í sömu frétt vöktu líka athygli mína, ekki síst vegna þess að þau voru í algjörri mótsögn við þau fyrri. Kristín undraðist það nefnilega að hér hefði ekki dregið úr fæðingum eftir hrun og þótti "sérkennilegt miðað við þessar erfiðu aðstæður að fólk skuli ekki fresta því að eignast börn". Sérkennilegt miðað við þessar aðstæður að fólk skuli ekki fresta því að eignast börn. Það er eins og barneignir séu komnar í flokk með jeppum, flatskjáum, utanlandsferðum og öðrum óþarfa lúxus sem við getum ekki leyft okkur þegar harðnar á dalnum. Afskaplega er þetta eitthvað köld og frjálshyggjuleg afstaða. Að fólk geti gjört svo vel og slegið lífinu á frest vegna þess að skuldastaða þess gagnvart eignastöðu er ekki jákvæð. Það er spurning hvort stjórnvöld ríði ekki á vaðið og gefi út einhvers konar efnahagslegan barneignastuðul, þannig að getnaðurinn geti farið fram með góðri samvisku. Þegar þarf að draga úr þeim gæti forsætisráðherra stappað í okkur stálinu með innblásnum þjóðhátíðarræðum: "Hluti þess nýja vanda, sem nú er við að fást, birtist okkur í greiðslum á fæðingarorlofi og barnabótum. Eina leiðin til að bregðast við er að draga úr barneignum. Í stað þess að eiga þitt eigið barn, með tilheyrandi rekstrarkostnaði, fáið þá systkinabörnin lánuð yfir eina helgi. Drýgja má enn betri nýtingu á barna-auði með tilflutningi yfir í aðrar fjölskyldur. Nú ríður á að sýna ráðdeild." Auðvitað eiga verðandi foreldrar að sýna ábyrgð og reyna að búa þannig um hnútana að börn þeirra þurfi ekki að líða skort og fái ást og umhyggju. Og ætli velflestir geri það ekki. Þess vegna hefði maður haldið að það væri fagnaðarefni að það fæðast ennþá börn á Íslandi. Það er kannski vísbending um að þegar allt kemur til alls er staðan ekki endilega jafn slæm og við erum gjörn á að telja okkur trú um.