Þjóðhátíðin í brekkunni 8. janúar 2008 11:27 Ártúnsbrekkan í Reykjavík er vettvangur helstu þjóðhátíðar landsmanna á hverjum degi. Formerkin eru að vísu nokkuð öfug. Þúsundir landsmanna líða um brekkuna síðdegis á hraða snigilsins - og horfa þungbúnar á bílnúmnerið fyrir framan sig; flestar alltof seinar að sækja barnið sitt á leikskóla. Það eru borgaryfirvöld í nánu samstarfi við samgönguráðuneytið sem standa fyrir þessari kostulegu hátíð - hvern virkan dag ársins. Og skammast sín ekkert fyrir uppátækið. Það er einhver pólitísk deifð í bland við metnaðarleysi og mannfyrirlitningu sem veldur þeirri hringavitleysu sem einkennir umferðina í höfuðborg landsmanna þessi árin. Það er eins og þráhyggja valdamanna við að berja höfðinu við steininn í samgöngumálum langflestra landsmanna sé orðin að krónískum pólitískum sjúkdómi. Skiptir engu hverjir eru við völd. Sundabraut? Brautin a tarna er orðin að lönguvitleysu. Hún er sorglegt dæmi um verkkvíða stjórnmálamanna. Hún er óreistur minnisvarði um metnaðarleysi umræðustjórnmála. Íslensk stjórnmál ná ekki lengra. Og líklegt að nú um stundir tefji tveir kofar í miðbænum fyrir frekari ákvarðanatöku um eitt stærsta úrlausnarefni borgarbúa. Svo má finna eitthvert enn fleira til að tefja fyrir þegar kofarnir eru í höfn. Ég verð í Ártúnsbrekkunni seinnipartinn ef einhvern langar að deila með mér þessari skoðun. Og fer hægt um. -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Ártúnsbrekkan í Reykjavík er vettvangur helstu þjóðhátíðar landsmanna á hverjum degi. Formerkin eru að vísu nokkuð öfug. Þúsundir landsmanna líða um brekkuna síðdegis á hraða snigilsins - og horfa þungbúnar á bílnúmnerið fyrir framan sig; flestar alltof seinar að sækja barnið sitt á leikskóla. Það eru borgaryfirvöld í nánu samstarfi við samgönguráðuneytið sem standa fyrir þessari kostulegu hátíð - hvern virkan dag ársins. Og skammast sín ekkert fyrir uppátækið. Það er einhver pólitísk deifð í bland við metnaðarleysi og mannfyrirlitningu sem veldur þeirri hringavitleysu sem einkennir umferðina í höfuðborg landsmanna þessi árin. Það er eins og þráhyggja valdamanna við að berja höfðinu við steininn í samgöngumálum langflestra landsmanna sé orðin að krónískum pólitískum sjúkdómi. Skiptir engu hverjir eru við völd. Sundabraut? Brautin a tarna er orðin að lönguvitleysu. Hún er sorglegt dæmi um verkkvíða stjórnmálamanna. Hún er óreistur minnisvarði um metnaðarleysi umræðustjórnmála. Íslensk stjórnmál ná ekki lengra. Og líklegt að nú um stundir tefji tveir kofar í miðbænum fyrir frekari ákvarðanatöku um eitt stærsta úrlausnarefni borgarbúa. Svo má finna eitthvert enn fleira til að tefja fyrir þegar kofarnir eru í höfn. Ég verð í Ártúnsbrekkunni seinnipartinn ef einhvern langar að deila með mér þessari skoðun. Og fer hægt um. -SER.