Lestur og aftur lestur 7. janúar 2008 11:16 Mikið hjartanlega er ég sammála Kristjáni B. Jónassyni um mikilvægi lesturs. Þessi snjalli forkólfur íslenskra bókaútgefenda ritar tímabæra grein í Fréttablaðið í dag (bls. 14) þar sem hann segir besta ráðið til að bæta lesskilning landsmanna sé að lesa. Svo einfalt er það. Auðvitað. Skólar og foreldrar eiga - og verða - að gera krakka landsins að forföllnum lesurum. Það er lykill að lífinu. Ég er forfallinn lesari. Blessunarlega. Hvort heldur er á bækur eða blöð. Auðvitað gengur þetta stundum út í öfgar hjá mér. Og verður árátta. En mikið lifandi sem þetta er góður kvilli. Ég tek til dæmis eftir hornauga konu minnar um helgar þegar ég hreiðra mig um í betra hægindinu í stofunni og ver nokkrum klukkustundum í lestur helgarblaðanna; já DV, Fréttablaðs, Mogga, 24 stunda og Viðskiptablaðsins. Helst einhver tímarit með. Já, allur pakkinn. Það má ekki minna vera. Lesa helst allt upp til agna. Njóta þess besta sem skrifað er um íslenskan og erlendan samtíma. "Þekking heimsins er að mestu bundin í lesmál," segir Kristján Bjarki í greininni sinni. Það er laukrétt. Þaðan er viskuna að hafa - og viskan er breitt svið; allt frá mataruppskriftum og stjörnuslúðri til djúpviturra Lesbókargreina og snjallra pólitískra úttekta. Svo eru það bækurnar; helst haugur af ljóðabókum í bland við bjarmafullan prósa. Var að klára Sigga Páls, Einar Má, Gyrði og Þórarin Eldjárn í einni bendu. Nýbúinn líka með Gerði Kristnýju og Ara Jóhannesson (nýskáld á gamals aldri!) og allt saman reyndist þetta gæðastöff. Hef ekki enn lesið Guðna ... en skrifaði hann náttúrlega ... Ég veit ekki hvar ég væri án lesturs. Líklegur týndur, gott ef ekki tröllum gefinn. Aðalatriðið er þó þetta: Skila lestrarunaðinum til barna sinna, lesa býsnin fyrir þau - og hafa gaman af. Sannfæra þau um mikilvægi lesturs; sýna þeim fram á að blindur er bóklaus maður. Það er von mín að engin lækning finnist á lestraráráttu. En það væri svo sem eftir öðru ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir Skoðun
Mikið hjartanlega er ég sammála Kristjáni B. Jónassyni um mikilvægi lesturs. Þessi snjalli forkólfur íslenskra bókaútgefenda ritar tímabæra grein í Fréttablaðið í dag (bls. 14) þar sem hann segir besta ráðið til að bæta lesskilning landsmanna sé að lesa. Svo einfalt er það. Auðvitað. Skólar og foreldrar eiga - og verða - að gera krakka landsins að forföllnum lesurum. Það er lykill að lífinu. Ég er forfallinn lesari. Blessunarlega. Hvort heldur er á bækur eða blöð. Auðvitað gengur þetta stundum út í öfgar hjá mér. Og verður árátta. En mikið lifandi sem þetta er góður kvilli. Ég tek til dæmis eftir hornauga konu minnar um helgar þegar ég hreiðra mig um í betra hægindinu í stofunni og ver nokkrum klukkustundum í lestur helgarblaðanna; já DV, Fréttablaðs, Mogga, 24 stunda og Viðskiptablaðsins. Helst einhver tímarit með. Já, allur pakkinn. Það má ekki minna vera. Lesa helst allt upp til agna. Njóta þess besta sem skrifað er um íslenskan og erlendan samtíma. "Þekking heimsins er að mestu bundin í lesmál," segir Kristján Bjarki í greininni sinni. Það er laukrétt. Þaðan er viskuna að hafa - og viskan er breitt svið; allt frá mataruppskriftum og stjörnuslúðri til djúpviturra Lesbókargreina og snjallra pólitískra úttekta. Svo eru það bækurnar; helst haugur af ljóðabókum í bland við bjarmafullan prósa. Var að klára Sigga Páls, Einar Má, Gyrði og Þórarin Eldjárn í einni bendu. Nýbúinn líka með Gerði Kristnýju og Ara Jóhannesson (nýskáld á gamals aldri!) og allt saman reyndist þetta gæðastöff. Hef ekki enn lesið Guðna ... en skrifaði hann náttúrlega ... Ég veit ekki hvar ég væri án lesturs. Líklegur týndur, gott ef ekki tröllum gefinn. Aðalatriðið er þó þetta: Skila lestrarunaðinum til barna sinna, lesa býsnin fyrir þau - og hafa gaman af. Sannfæra þau um mikilvægi lesturs; sýna þeim fram á að blindur er bóklaus maður. Það er von mín að engin lækning finnist á lestraráráttu. En það væri svo sem eftir öðru ... -SER.