Sama húfan, betri tónlist

Ég skal alveg viðurkenna það að Badly Drawn Boy hefur aldrei verið í neinu uppáhaldi hjá mér til þessa. Svo eftir að ég hafði rennt þessari plötu hans einu sinni í gegn var ég alveg hissa hversu lítið ég mundi eftir af henni. Hún bara rann í gegn, jafn þægilega og lækjarniður í sveitinni án þess að maður gæfi henni neinn sérstakan gaum.

Eins og þeir þekkja sem búa í sveitinni þá verður lækjaniðurinn svo mikilvægur hluti af tilveru þeirra. Get nú kannski ekki alveg sagt það sama um þessa plötu, en hún náði svo sannarlega að nálgast mig á réttan hátt. Rólega, og þægilega eins og köttur sem vill bara láta strjúka sér. Ég lét undan og renndi fingrum mínum eftir loðnum felldi Badly Drawn Boy og við urðum bara nokkuð vinalegir.

Á One Plus One is One sýnir kappinn á sér nokkrar hliðar. Hann fer dýpra ofan í þjóðlagahefðina en hann hefur gert áður en gleymir ekki að semja grípandi lög. Hikar ekki við að nota banjó, harmonikur, flautur eða önnur lífræn hljóðfæri. Píanóið er mjög áberandi á plötunni. Þá er spilað á það eins og er gert á barnum, ekki eins og í ballöðunum.

Badly Drawn Boy er hæfileikaríkur köttur og gott ef hann hljómar ekki bara nokkuð hamingjusamur á þessari plötu. Lífið hefur líka leikið við hann frá því að frumraun hans, The Hour of the Bewilderbeast, kom út fyrir fjórum árum síðan. Þá var hann trúbadúr sem fann ekki alveg sinn stað, en í dag er hann atvinnutónlistarmaður og vel virtur í heimalandinu. Enda er hann álíka jafn breskur og fiskur með kartöflum.

Þessi nýjasta afurð Badly Drawn Boy inniheldur allt það besta sem ég hef heyrt frá lopahúfumanninum loðna.

Birgir Örn Steinarsson

Badly Drawn Boy: One Plus One is One