Fyrirmyndir sem sameina Magnús Guðmundsson skrifar 15. ágúst 2016 07:00 Sundkonurnar Eygló Ósk Gústafsdóttir og Hrafnhildur Lúthersdóttir eru að sönnu hetjur okkar Íslendinga á Ólympíuleikunum í Ríó þar sem þær náðu báðar frábærum árangri. Að baki liggur gríðarleg vinna, einbeitni og vilji til þess að ná árangri í íþrótt sem krefst mikils. Það er mikilvægt að hafa í huga að keppinautar þeirra Eyglóar og Hrafnhildar koma almennt frá stórþjóðum og njóta mikilla fjárhaglegra styrkja, aðbúnaðar og stuðnings við æfingar sem og keppni. Þetta er íþróttafólk í fremstu röð sem er í raun atvinnumenn í sinni grein vegna þessa að samfélögin eru fjölmenn og sjá fjármunum sínum vel borgið í stuðningi við íþróttafólk í fremstu röð. Það kostar tíma og peninga að komast í fremstu röð í íþróttagrein á borð við sund. En stuðningurinn við íslenskt íþróttafólk hefur í áranna rás verið takmarkaður og greinarnar margar hverjar þurft að treysta á stuðning aðstandenda, einstaklinga og fyrirtækja til þess að styðja við sitt fólk af veikum mætti. Íslenskt einstaklingsíþróttafólk á borð við Eygló og Hrafnhildi hefur í gegnum árin staðið höllum fæti gagnvart keppinautum sínum af þessum sökum. Það margfaldar svo sannarlega afrek þessara glæsilegu íþróttakvenna. En jafnframt hljótum við að velta því fyrir okkur hversu langt þær og kollegar þeirra gætu náð með betri stuðningi samfélagsins. Fjórföldun stuðnings ríkisins við afreksíþróttir á Íslandi á næstu fjórum árum eru því gleðileg tíðindi. Tíðindi sem vonandi marka ákveðna breytingu á hugarfari okkar gagnvart afreksíþróttum og reyndar einnig öðrum verkefnum sem þarfnast stuðnings til þess að blómstra og fela í sér að geta verið samfélaginu hvatning, ungum sem öldnum til fyrirmyndar og gleði og öllum til góðs. Góðar fyrirmyndir á borð við Eygló og Hrafnhildi eru samfélaginu gríðarlega mikilvægar. Í fórnfýsi þeirra, vinnusemi og árangri er fólgin hvatning til okkar hinna. Ekki síst til yngri kynslóðarinnar sem vonandi mun alltaf láta sig dreyma stóra drauma og sér í þessum fyrirmyndum hvað er hægt að afreka með vinnusemi og fórnfýsi. Það er því óhætt að segja að samfélagið sé í þakkarskuld við þessar ungu konur sem aldrei krefjast neins heldur hafa ávallt sinnt sínu af brennandi ástríðu, hafa sýnt okkur hvernig draumar geta ræst og eru vonandi hvergi nærri hættar á vegferð sinni til frekari afreka. Það er því vonandi að afrekssjóður ÍSÍ muni láta þessar frábæru íþróttakonur njóta í framtíðinni margfalt betri fjárhagslegs stuðning en verið hefur. Það er nefnilega nauðsynlegt fyrir þjóð sem virðist oftar en ekki eiga erfitt með að koma sér saman um nokkurn skapaðan hlut að eiga fyrirmyndir sem sameina. Fyrirmyndir sem gefa okkur trú á möguleika okkar og sjálfstraust í hverju því sem hugur okkar stendur til og láta draumana rætast. Hafi þær báðar bestu þakkir fyrir.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 15. ágúst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Magnús Guðmundsson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun
Sundkonurnar Eygló Ósk Gústafsdóttir og Hrafnhildur Lúthersdóttir eru að sönnu hetjur okkar Íslendinga á Ólympíuleikunum í Ríó þar sem þær náðu báðar frábærum árangri. Að baki liggur gríðarleg vinna, einbeitni og vilji til þess að ná árangri í íþrótt sem krefst mikils. Það er mikilvægt að hafa í huga að keppinautar þeirra Eyglóar og Hrafnhildar koma almennt frá stórþjóðum og njóta mikilla fjárhaglegra styrkja, aðbúnaðar og stuðnings við æfingar sem og keppni. Þetta er íþróttafólk í fremstu röð sem er í raun atvinnumenn í sinni grein vegna þessa að samfélögin eru fjölmenn og sjá fjármunum sínum vel borgið í stuðningi við íþróttafólk í fremstu röð. Það kostar tíma og peninga að komast í fremstu röð í íþróttagrein á borð við sund. En stuðningurinn við íslenskt íþróttafólk hefur í áranna rás verið takmarkaður og greinarnar margar hverjar þurft að treysta á stuðning aðstandenda, einstaklinga og fyrirtækja til þess að styðja við sitt fólk af veikum mætti. Íslenskt einstaklingsíþróttafólk á borð við Eygló og Hrafnhildi hefur í gegnum árin staðið höllum fæti gagnvart keppinautum sínum af þessum sökum. Það margfaldar svo sannarlega afrek þessara glæsilegu íþróttakvenna. En jafnframt hljótum við að velta því fyrir okkur hversu langt þær og kollegar þeirra gætu náð með betri stuðningi samfélagsins. Fjórföldun stuðnings ríkisins við afreksíþróttir á Íslandi á næstu fjórum árum eru því gleðileg tíðindi. Tíðindi sem vonandi marka ákveðna breytingu á hugarfari okkar gagnvart afreksíþróttum og reyndar einnig öðrum verkefnum sem þarfnast stuðnings til þess að blómstra og fela í sér að geta verið samfélaginu hvatning, ungum sem öldnum til fyrirmyndar og gleði og öllum til góðs. Góðar fyrirmyndir á borð við Eygló og Hrafnhildi eru samfélaginu gríðarlega mikilvægar. Í fórnfýsi þeirra, vinnusemi og árangri er fólgin hvatning til okkar hinna. Ekki síst til yngri kynslóðarinnar sem vonandi mun alltaf láta sig dreyma stóra drauma og sér í þessum fyrirmyndum hvað er hægt að afreka með vinnusemi og fórnfýsi. Það er því óhætt að segja að samfélagið sé í þakkarskuld við þessar ungu konur sem aldrei krefjast neins heldur hafa ávallt sinnt sínu af brennandi ástríðu, hafa sýnt okkur hvernig draumar geta ræst og eru vonandi hvergi nærri hættar á vegferð sinni til frekari afreka. Það er því vonandi að afrekssjóður ÍSÍ muni láta þessar frábæru íþróttakonur njóta í framtíðinni margfalt betri fjárhagslegs stuðning en verið hefur. Það er nefnilega nauðsynlegt fyrir þjóð sem virðist oftar en ekki eiga erfitt með að koma sér saman um nokkurn skapaðan hlut að eiga fyrirmyndir sem sameina. Fyrirmyndir sem gefa okkur trú á möguleika okkar og sjálfstraust í hverju því sem hugur okkar stendur til og láta draumana rætast. Hafi þær báðar bestu þakkir fyrir.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 15. ágúst.
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun