Leiðinlegast í heimi Atli Fannar Bjarkason skrifar 9. júlí 2015 07:00 Ekkert jafnast á við tilfinninguna að byrja upp á nýtt. Að taka nýja tölvu eða síma upp úr pakkningunni er til dæmis athöfn sem dregur að sér þúsundir áhorfenda á Youtube á hverjum degi. Unaðstilfinninguna sem fylgir því að kaupa nýja skó og klæða sig í þá þekkja allir og fátt er betra en að fara að sofa eftir að hafa skipt á rúminu. (Rannsóknir sýna að tæpur helmingur þeirra sem lesa þennan pistil skiptir á rúminu eftir að hafa lesið síðustu setningu). Leiðin að nýju upphafi er oftar en ekki þyrnum stráð og það er engin leið torsóttari en að nýju heimili. Þegar maður ætlar að búa á nýjum stað þarf maður nefnilega að flytja fyrst og ekkert í heiminum er leiðinlegra en að flytja. Ef flutningar væru kynntir eins og viðskiptahugmynd myndi aldrei neinn flytja. Þið sjáið fyrir ykkur fundinn. Skælbrosandi, sólbrúnn, vatnsgreiddur og ör maður gengur inn og spyr: „Hvað mynduð þið segja ef ég bæði ykkur að pakka öllu dótinu ykkar ofan í kassa og neyða alla vini ykkar til að hjálpa til við að bera það út í flutningabíl?“ Áður en þið fengjuð tækifæri til að svara myndi hann lyfta upp vísifingri, brosa og segja: „Ekki svara strax, því á hinum staðnum þarf svo að bera allt dótið inn og það skiptir engu máli hversu þröngir gangarnir eru eða stigarnir margir. Áður en það er hægt að taka upp úr kössunum þarf að þrífa allt á hinum staðnum hátt og lágt og skilja íbúðina eftir eins og nýja. Þá þarf örugglega að mála nýju íbúðina og því fylgir alls konar „fjör“. Loks má taka upp úr kössunum og raða öllu upp — þ.e.a.s. ef þið eruð búin að þrífa penslana, henda rusli og skúra. Þrisvar.“ Þessum manni yrði sagt að hypja sig. En sem betur fer eru flutningar ekki viðskipti heldur nýtt upphaf, stútfullt af tækifærum. Og nýjum nágrönnum sem maður hefur ekki hugmynd um hvar maður hefur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun
Ekkert jafnast á við tilfinninguna að byrja upp á nýtt. Að taka nýja tölvu eða síma upp úr pakkningunni er til dæmis athöfn sem dregur að sér þúsundir áhorfenda á Youtube á hverjum degi. Unaðstilfinninguna sem fylgir því að kaupa nýja skó og klæða sig í þá þekkja allir og fátt er betra en að fara að sofa eftir að hafa skipt á rúminu. (Rannsóknir sýna að tæpur helmingur þeirra sem lesa þennan pistil skiptir á rúminu eftir að hafa lesið síðustu setningu). Leiðin að nýju upphafi er oftar en ekki þyrnum stráð og það er engin leið torsóttari en að nýju heimili. Þegar maður ætlar að búa á nýjum stað þarf maður nefnilega að flytja fyrst og ekkert í heiminum er leiðinlegra en að flytja. Ef flutningar væru kynntir eins og viðskiptahugmynd myndi aldrei neinn flytja. Þið sjáið fyrir ykkur fundinn. Skælbrosandi, sólbrúnn, vatnsgreiddur og ör maður gengur inn og spyr: „Hvað mynduð þið segja ef ég bæði ykkur að pakka öllu dótinu ykkar ofan í kassa og neyða alla vini ykkar til að hjálpa til við að bera það út í flutningabíl?“ Áður en þið fengjuð tækifæri til að svara myndi hann lyfta upp vísifingri, brosa og segja: „Ekki svara strax, því á hinum staðnum þarf svo að bera allt dótið inn og það skiptir engu máli hversu þröngir gangarnir eru eða stigarnir margir. Áður en það er hægt að taka upp úr kössunum þarf að þrífa allt á hinum staðnum hátt og lágt og skilja íbúðina eftir eins og nýja. Þá þarf örugglega að mála nýju íbúðina og því fylgir alls konar „fjör“. Loks má taka upp úr kössunum og raða öllu upp — þ.e.a.s. ef þið eruð búin að þrífa penslana, henda rusli og skúra. Þrisvar.“ Þessum manni yrði sagt að hypja sig. En sem betur fer eru flutningar ekki viðskipti heldur nýtt upphaf, stútfullt af tækifærum. Og nýjum nágrönnum sem maður hefur ekki hugmynd um hvar maður hefur.