Jaðraði við að vera yfirnáttúrulegt Jónas Sen skrifar 6. júní 2015 12:00 Jan Lundgren leiddi tríóið sitt af stakri snilld á tónleikunum á fimmtudagskvöldið. Tónlist Jan Lundgren Trio Sænskur djass Tríó Jans Lundgren í Silfurbergi í Hörpu fimmtudaginn 4. júní Listahátíðin í Reykjavík Svíarnir eru sterkir í djassinum. Einn af mínum uppáhaldstónlistarmönnum er píanistinn Esbjörn Svensson. Ég vil benda á frábæran sveim-djass með honum og félögum, From Gagarin's Point of View. Það er hægt að finna á YouTube. Lagið er alger unaður til að slaka á við eftir annasaman dag. Ekki síðri listamaður er Jan Lundgren, en tríóið hans tróð upp í Silfurbergi í Hörpu á Listahátíð í Reykjavík á fimmtudaginn. Með Lundgren léku Matthias Svensson á kontrabassa og Zoltan Czörsz á trommur. Salurinn var þéttsetinn og tónleikarnir hófust á þremur lögum eftir Lundgren, þar á meðal Man in the Fog sem er rómantísk ballaða. Þar kristölluðust öll helstu einkenni Lundgrens sem tónskálds, grípandi laglínur, ljóðrænt andrúmsloft, mjúk áferð, örlítið í ætt við Keith Jarrett, en innhverfari. Hljóðfæraleikurinn var framúrskarandi alla tónleikana. Lundgren er með þétta tækni og fallegan áslátt, hann er auðheyrilega skólaður í klassíkinni. Kontrabassinn lék líka í höndunum á Svensson og trommuleikur Czörsz var dásamlegur áheyrnar. Hann var allt frá því að vera léttur og svífandi, yfir í að vera gríðarlega hraður og fjölbreyttur. Samspil hljóðfæraleikaranna var með eindæmum flott, sambandið á milli þeirra jaðraði við að vera yfirnáttúrulegt. Þeir léku eins og einn maður. Svoleiðis nokkuð gerist ekki nema með langri samvinnu. Megnið af tónlistinni var eftir Lundgren. Þó skutu standardar upp kollinum, þar á meðal Vorvindar glaðir, sem þeir félagar spunnu einstaklega fagran tónaseið við. Andrúmsloftið var létt á tónleikunum, tríóið skemmti sér greinilega konunglega, brandarar fuku og salurinn skellti upp úr. Hljóðstjórninni er hér með hrósað sérstaklega. Hljómurinn var tær og fókuseraður, bergmálið hárrétt og ekki of mikið. Þetta var veisla fyrir eyrað; óhætt er að fullyrða að þetta hafi verið með bestu tónleikum ársins hingað til.Niðurstaða: Algerlega frábærir tónleikar. Gagnrýni Listahátíð í Reykjavík Menning Mest lesið Stjörnulífið: Hrekkjavaka og seiðandi kroppar Lífið Kom út úr skápnum er hún lýsti yfir stuðningi við Harris Lífið Segja aðra kaupa gervispilanir til að hafa áhrif á veðmál Tónlist Einhleypan: Fangavörður, einlæg og skemmtileg Makamál Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Tapaði miklum peningum í vínbransanum Lífið Tveggja barna foreldrar eftir erfiða áhættumeðgöngu Lífið Sunneva nefndi son Jóhönnu Lífið Quincy Jones er látinn Lífið Segist aldrei myndu deita Depp Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Tónlist Jan Lundgren Trio Sænskur djass Tríó Jans Lundgren í Silfurbergi í Hörpu fimmtudaginn 4. júní Listahátíðin í Reykjavík Svíarnir eru sterkir í djassinum. Einn af mínum uppáhaldstónlistarmönnum er píanistinn Esbjörn Svensson. Ég vil benda á frábæran sveim-djass með honum og félögum, From Gagarin's Point of View. Það er hægt að finna á YouTube. Lagið er alger unaður til að slaka á við eftir annasaman dag. Ekki síðri listamaður er Jan Lundgren, en tríóið hans tróð upp í Silfurbergi í Hörpu á Listahátíð í Reykjavík á fimmtudaginn. Með Lundgren léku Matthias Svensson á kontrabassa og Zoltan Czörsz á trommur. Salurinn var þéttsetinn og tónleikarnir hófust á þremur lögum eftir Lundgren, þar á meðal Man in the Fog sem er rómantísk ballaða. Þar kristölluðust öll helstu einkenni Lundgrens sem tónskálds, grípandi laglínur, ljóðrænt andrúmsloft, mjúk áferð, örlítið í ætt við Keith Jarrett, en innhverfari. Hljóðfæraleikurinn var framúrskarandi alla tónleikana. Lundgren er með þétta tækni og fallegan áslátt, hann er auðheyrilega skólaður í klassíkinni. Kontrabassinn lék líka í höndunum á Svensson og trommuleikur Czörsz var dásamlegur áheyrnar. Hann var allt frá því að vera léttur og svífandi, yfir í að vera gríðarlega hraður og fjölbreyttur. Samspil hljóðfæraleikaranna var með eindæmum flott, sambandið á milli þeirra jaðraði við að vera yfirnáttúrulegt. Þeir léku eins og einn maður. Svoleiðis nokkuð gerist ekki nema með langri samvinnu. Megnið af tónlistinni var eftir Lundgren. Þó skutu standardar upp kollinum, þar á meðal Vorvindar glaðir, sem þeir félagar spunnu einstaklega fagran tónaseið við. Andrúmsloftið var létt á tónleikunum, tríóið skemmti sér greinilega konunglega, brandarar fuku og salurinn skellti upp úr. Hljóðstjórninni er hér með hrósað sérstaklega. Hljómurinn var tær og fókuseraður, bergmálið hárrétt og ekki of mikið. Þetta var veisla fyrir eyrað; óhætt er að fullyrða að þetta hafi verið með bestu tónleikum ársins hingað til.Niðurstaða: Algerlega frábærir tónleikar.
Gagnrýni Listahátíð í Reykjavík Menning Mest lesið Stjörnulífið: Hrekkjavaka og seiðandi kroppar Lífið Kom út úr skápnum er hún lýsti yfir stuðningi við Harris Lífið Segja aðra kaupa gervispilanir til að hafa áhrif á veðmál Tónlist Einhleypan: Fangavörður, einlæg og skemmtileg Makamál Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Tapaði miklum peningum í vínbransanum Lífið Tveggja barna foreldrar eftir erfiða áhættumeðgöngu Lífið Sunneva nefndi son Jóhönnu Lífið Quincy Jones er látinn Lífið Segist aldrei myndu deita Depp Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira