Barnaskapur eða brotavilji? Kristín Þorsteinsdóttir skrifar 26. september 2015 07:00 Á dögunum voru birtar tilkynningar um nýsamþykkt lög á Alþingi. Mest fór fyrir umfjöllun um lög um stöðugleikaskatt svo og áætlun stjórnvalda um úrlausn slitabúa gömlu bankanna og afnám gjaldeyrishafta. Minna fór fyrir viðbótum við lög um fjármálafyrirtæki. Í þeim fólst að frestur til að lýsa svokölluðum búskröfum í þrotabú gömlu bankanna skyldi renna út þann 15. ágúst - sex vikum eftir að lögin voru auglýst. Búskröfur verða til á hendur slitastjórnum á meðan á skiptum stendur, sem sagt ef slitastjórnin gerir eitthvað á hlut einhvers á þetta að tryggja að viðkomandi geti fengið tjón sitt bætt af fjármunum búsins. Fyrir breytingu hefði verið hægt að lýsa kröfum sem þessum fram að kosningu um samþykkt nauðasamnings. Samkvæmt fréttum var það slitastjórn Kaupþings sem beitti sér fyrir því að fresturinn yrði þrengdur. Augljóst er hvað vakti fyrir slitastjórninni. Breski fasteignamógúllinn Vincent Tchenguiz hefur undanfarin ár staðið í málaferlum í Bretlandi á hendur Kaupþingi og öðrum. Krafa hans hleypur á hundruðum milljarða króna - umtalsvert hlutfall af heildareignum Kaupþings. Ljóst er að bæði slitastjórnin og aðrir kröfuhafar hafa hag af því að krafa Tchenguiz komist ekki að. Tíðindin af því að slitastjórn Kaupþings hafi beitt sér fyrir því að þrengja frestinn eru hins vegar ótrúleg, og benda til þess að slitastjórnin gangi erinda tiltekinna hópa kröfuhafa, eða láti persónulega heift gagnvart Tchenguiz ráða för. Enn ótrúlegra er að Alþingi hafi látið undan slíkum þrýstingi og sett lög til að útiloka einn tiltekinn mann frá ferlinu. Slitastjórnir bankanna hafa sætt gagnrýni. Þekkt eru dæmin um óhóflega háar þóknanir. Rökin eru að störfin séu ekki bara tímafrek og erfið, heldur feli þau í sér fjárhagslega áhættu. Upp geti komið tilvik þar sem slitastjórnarmenn þurfi að bera persónulega ábyrgð á mistökum. Fregnir hafa borist af því að slitastjórn Glitnis hafi sett til hliðar sérstakan sjóð til að mæta slíkum skakkaföllum. Aðgerðir Kaupþingsmanna í tengslum við ofangreint mál benda til þess að ekki séu miklar áhyggjur af því að verða fyrir persónulegum fjárútlátum í tengslum við skiptin. Vafalaust eru slitastjórnarmenn tryggðir í bak og fyrir. Persónulega áhættan er engin og réttlæting ofurkjaranna horfin. Eitt er að slitastjórnarmenn láti misnota sig með þessum hætti, en annað og alvarlegra er að Alþingi spili með. Hvort þar ráði barnaskapur eða brotavilji er erfitt að segja. Hvort tveggja væri áhyggjuefni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Þorsteinsdóttir Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun
Á dögunum voru birtar tilkynningar um nýsamþykkt lög á Alþingi. Mest fór fyrir umfjöllun um lög um stöðugleikaskatt svo og áætlun stjórnvalda um úrlausn slitabúa gömlu bankanna og afnám gjaldeyrishafta. Minna fór fyrir viðbótum við lög um fjármálafyrirtæki. Í þeim fólst að frestur til að lýsa svokölluðum búskröfum í þrotabú gömlu bankanna skyldi renna út þann 15. ágúst - sex vikum eftir að lögin voru auglýst. Búskröfur verða til á hendur slitastjórnum á meðan á skiptum stendur, sem sagt ef slitastjórnin gerir eitthvað á hlut einhvers á þetta að tryggja að viðkomandi geti fengið tjón sitt bætt af fjármunum búsins. Fyrir breytingu hefði verið hægt að lýsa kröfum sem þessum fram að kosningu um samþykkt nauðasamnings. Samkvæmt fréttum var það slitastjórn Kaupþings sem beitti sér fyrir því að fresturinn yrði þrengdur. Augljóst er hvað vakti fyrir slitastjórninni. Breski fasteignamógúllinn Vincent Tchenguiz hefur undanfarin ár staðið í málaferlum í Bretlandi á hendur Kaupþingi og öðrum. Krafa hans hleypur á hundruðum milljarða króna - umtalsvert hlutfall af heildareignum Kaupþings. Ljóst er að bæði slitastjórnin og aðrir kröfuhafar hafa hag af því að krafa Tchenguiz komist ekki að. Tíðindin af því að slitastjórn Kaupþings hafi beitt sér fyrir því að þrengja frestinn eru hins vegar ótrúleg, og benda til þess að slitastjórnin gangi erinda tiltekinna hópa kröfuhafa, eða láti persónulega heift gagnvart Tchenguiz ráða för. Enn ótrúlegra er að Alþingi hafi látið undan slíkum þrýstingi og sett lög til að útiloka einn tiltekinn mann frá ferlinu. Slitastjórnir bankanna hafa sætt gagnrýni. Þekkt eru dæmin um óhóflega háar þóknanir. Rökin eru að störfin séu ekki bara tímafrek og erfið, heldur feli þau í sér fjárhagslega áhættu. Upp geti komið tilvik þar sem slitastjórnarmenn þurfi að bera persónulega ábyrgð á mistökum. Fregnir hafa borist af því að slitastjórn Glitnis hafi sett til hliðar sérstakan sjóð til að mæta slíkum skakkaföllum. Aðgerðir Kaupþingsmanna í tengslum við ofangreint mál benda til þess að ekki séu miklar áhyggjur af því að verða fyrir persónulegum fjárútlátum í tengslum við skiptin. Vafalaust eru slitastjórnarmenn tryggðir í bak og fyrir. Persónulega áhættan er engin og réttlæting ofurkjaranna horfin. Eitt er að slitastjórnarmenn láti misnota sig með þessum hætti, en annað og alvarlegra er að Alþingi spili með. Hvort þar ráði barnaskapur eða brotavilji er erfitt að segja. Hvort tveggja væri áhyggjuefni.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun