Ekki láta þau í friði! Lilja Katrín Gunnarsdóttir skrifar 5. desember 2014 10:06 Það hefur líklegast ekki farið fram hjá neinum að stjörnuhjónin Beyoncé og Jay Z eru á Íslandi. Fjölmiðlar keppast um að ná myndum af parinu og fylgjast með hverju fótspori þeirra enda ekki á hverjum degi sem stjörnur af þessu kaliberi heimsækja land og þjóð. Og af hverju keppast fjölmiðlar við að segja fréttir af þessu fólki? Jú, því pöpullinn vill lesa þær. Og þar er ég meðtalin. Ég hef sjúklegan áhuga á frægu fólki. Ég safnaði einu sinni stjörnumyndum, það er að segja myndum af mér með fræga fólkinu. Í þeim bunka eru mörg stórmenni en engin stjarna jafn skær og Beyoncé og Jay Z. Því gæfi ég annan handlegginn fyrir að stilla mér upp á milli þeirra með taugaveiklað bros á andlitinu. Og ég skammast mín ekkert fyrir að viðurkenna það. En það er asnalegt að hafa áhuga á frægu fólki. Það er lúðalegt. Og fyrst og fremst er það frekt. Maður á víst að láta þetta blessaða fólk í friði. Alls ekki sýna því áhuga. Og ef maður sér það á maður ekki að sýna nein svipbrigði, ekki munda myndavélina eins og um byssueinvígi sé að ræða og alls, alls, alls ekki segja nokkrum lifandi manni frá því að maður hafi hitt það! Ég hef áhyggjur af Íslendingum. Viðbrögðin við þessum fréttaflaumi af hjónunum hafa verið svo sjúkleg að ég er hrædd. Hrædd um að við eigum okkur enga von. Hrædd um að við eigum eftir að rotna á þessu skeri. Hrædd um að við eigum ekki eftir að taka eftir því hvað við erum orðin leiðinleg og aumkunarverð því við erum alltaf að heyja baráttu annarra. Taka upp hanskann fyrir fólk sem getur vel tekið hann upp sjálft. Má ég ekki bara velta mér upp úr Jay og Bey? Það veitir mér allavega smá ánægju. Og trúið mér – fólk sem velur sér þetta starf, lifir lifi sínu í sviðsljósinu, fækkar fötum í tónlistarmyndböndum og þénar sinn pening því það á skrilljónir aðdáenda, vill alls ekki vera látið í friði. Það sem þetta fólk óttast mest er að einhver gleymi því. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lilja Katrín Gunnarsdóttir Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Það hefur líklegast ekki farið fram hjá neinum að stjörnuhjónin Beyoncé og Jay Z eru á Íslandi. Fjölmiðlar keppast um að ná myndum af parinu og fylgjast með hverju fótspori þeirra enda ekki á hverjum degi sem stjörnur af þessu kaliberi heimsækja land og þjóð. Og af hverju keppast fjölmiðlar við að segja fréttir af þessu fólki? Jú, því pöpullinn vill lesa þær. Og þar er ég meðtalin. Ég hef sjúklegan áhuga á frægu fólki. Ég safnaði einu sinni stjörnumyndum, það er að segja myndum af mér með fræga fólkinu. Í þeim bunka eru mörg stórmenni en engin stjarna jafn skær og Beyoncé og Jay Z. Því gæfi ég annan handlegginn fyrir að stilla mér upp á milli þeirra með taugaveiklað bros á andlitinu. Og ég skammast mín ekkert fyrir að viðurkenna það. En það er asnalegt að hafa áhuga á frægu fólki. Það er lúðalegt. Og fyrst og fremst er það frekt. Maður á víst að láta þetta blessaða fólk í friði. Alls ekki sýna því áhuga. Og ef maður sér það á maður ekki að sýna nein svipbrigði, ekki munda myndavélina eins og um byssueinvígi sé að ræða og alls, alls, alls ekki segja nokkrum lifandi manni frá því að maður hafi hitt það! Ég hef áhyggjur af Íslendingum. Viðbrögðin við þessum fréttaflaumi af hjónunum hafa verið svo sjúkleg að ég er hrædd. Hrædd um að við eigum okkur enga von. Hrædd um að við eigum eftir að rotna á þessu skeri. Hrædd um að við eigum ekki eftir að taka eftir því hvað við erum orðin leiðinleg og aumkunarverð því við erum alltaf að heyja baráttu annarra. Taka upp hanskann fyrir fólk sem getur vel tekið hann upp sjálft. Má ég ekki bara velta mér upp úr Jay og Bey? Það veitir mér allavega smá ánægju. Og trúið mér – fólk sem velur sér þetta starf, lifir lifi sínu í sviðsljósinu, fækkar fötum í tónlistarmyndböndum og þénar sinn pening því það á skrilljónir aðdáenda, vill alls ekki vera látið í friði. Það sem þetta fólk óttast mest er að einhver gleymi því.