Næs í rassinn Atli Fannar Bjarkason skrifar 16. október 2014 07:00 Í vikunni borgaði ég manni fimmþúsundkall fyrir að troða fingri upp í rassgatið á mér. Þetta var reyndar ekki farsæll endir á tilraunakenndu stefnumóti heldur heimsókn til læknis. Hann fann ekkert óvenjulegt. Kaldhæðnislega þá átti læknaheimsóknin sér stað skömmu eftir að hljómsveitin Hljómsveitt sendi frá sér myndband við lagið Næs í rassinn. Ég get reyndar ekki tekið undir að tilfinningin hafi verið næs — læknirinn hefði nú alveg getað boðið mér upp á drykk áður en hann lét til skarar skríða. Viðbrögðin við laginu Næs í rassinn voru hins vegar fyrirsjáanleg. Það er nefnilega svo auðvelt að hneykslast þegar unga fólkið grillar í liðinu. Það sannaðist heldur betur á dögunum þegar innslag úr sjónvarpsþættinum Áttunni var birt á Vísi. Þar kom í ljós að íslensk ungmenni þekkja pólitískt landslag Íslands illa. Ungmennin voru meðal annars spurð að því hver væri forsætisráðherra Íslands. Flest töldu þau að Jóhanna Sigurðardóttir væri ennþá við völd en nafn Vigdísar Finnbogadóttur kom einnig upp. Þá héldu flestir að Jón Gnarr væri ennþá borgarstjóri Reykjavíkur en einn taldi reyndar að Ólafur Ragnar Grímsson væri borgarstjóri Íslands. Það er ekki unga fólkinu að kenna að þau viti ekki hver er forsætisráðherra. Þeim er einfaldlega drullusama vegna þess að þau hafa nákvæmlega ekkert um það að segja. Ungt fólk er skraut á framboðslistum stjórnmálaflokkanna og inni á Alþingi er meðalaldurinn í kringum 50. Yngstu þingmenn landsins eru valdalausir og tilheyra flokki sem setur höft ofar frelsi. Fyrirmyndirnar inni á þingi eru sem sagt ekki til staðar. Vinnan sem fer þar fram snýst líka að miklu leyti um að finna leiðir til að færa fjármuni af gjörgæslum sjúkrahúsa inn á bankareikninga eldri kynslóða svo að ríkissjóður verði pottþétt einhvers konar þrotabú þegar ný kynslóð tekur við stjórninni. Það er ekki í lagi þó þeim finnist næs að fá það í rassinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun
Í vikunni borgaði ég manni fimmþúsundkall fyrir að troða fingri upp í rassgatið á mér. Þetta var reyndar ekki farsæll endir á tilraunakenndu stefnumóti heldur heimsókn til læknis. Hann fann ekkert óvenjulegt. Kaldhæðnislega þá átti læknaheimsóknin sér stað skömmu eftir að hljómsveitin Hljómsveitt sendi frá sér myndband við lagið Næs í rassinn. Ég get reyndar ekki tekið undir að tilfinningin hafi verið næs — læknirinn hefði nú alveg getað boðið mér upp á drykk áður en hann lét til skarar skríða. Viðbrögðin við laginu Næs í rassinn voru hins vegar fyrirsjáanleg. Það er nefnilega svo auðvelt að hneykslast þegar unga fólkið grillar í liðinu. Það sannaðist heldur betur á dögunum þegar innslag úr sjónvarpsþættinum Áttunni var birt á Vísi. Þar kom í ljós að íslensk ungmenni þekkja pólitískt landslag Íslands illa. Ungmennin voru meðal annars spurð að því hver væri forsætisráðherra Íslands. Flest töldu þau að Jóhanna Sigurðardóttir væri ennþá við völd en nafn Vigdísar Finnbogadóttur kom einnig upp. Þá héldu flestir að Jón Gnarr væri ennþá borgarstjóri Reykjavíkur en einn taldi reyndar að Ólafur Ragnar Grímsson væri borgarstjóri Íslands. Það er ekki unga fólkinu að kenna að þau viti ekki hver er forsætisráðherra. Þeim er einfaldlega drullusama vegna þess að þau hafa nákvæmlega ekkert um það að segja. Ungt fólk er skraut á framboðslistum stjórnmálaflokkanna og inni á Alþingi er meðalaldurinn í kringum 50. Yngstu þingmenn landsins eru valdalausir og tilheyra flokki sem setur höft ofar frelsi. Fyrirmyndirnar inni á þingi eru sem sagt ekki til staðar. Vinnan sem fer þar fram snýst líka að miklu leyti um að finna leiðir til að færa fjármuni af gjörgæslum sjúkrahúsa inn á bankareikninga eldri kynslóða svo að ríkissjóður verði pottþétt einhvers konar þrotabú þegar ný kynslóð tekur við stjórninni. Það er ekki í lagi þó þeim finnist næs að fá það í rassinn.