Engin tíðindi eru góð tíðindi Sara McMahon skrifar 5. ágúst 2014 07:00 Þá er verslunarmannahelgin yfirstaðin. Ein mesta ferðahelgi ársins.Líkt og landsmanna er siður lagði ég land undir fót og hélt út í sveit. Þar naut ég kyrrðarinnar, andaði að mér fersku sjávarlofti, tíndi sveppi og ber og naut þess að vera í algjöru tíma- og netsambandsleysi. Og svo, líkt og hendi væri veifað, var helgin búin. Þegar heim var komið var mitt fyrsta verk að renna í gegnum íslensku netmiðlana og lesa fréttir helgarinnar. Ég settist í sófann með fartölvuna í kjöltunni og bjó mig undir hið versta: Fréttir af slagsmálum, nauðgunum og skemmdarverkum. En sem betur fer var lítið um slíkt. Landsmenn virtust hafa notið samverunnar í mesta bróðerni í ár. Sólin skein á mannskapinn sem mætt hafði á Síldarævintýrið í Siglufirði. Keppendur í Mýrarboltanum á Ísafirði skemmtu sér „drulluvel“ að venju. Vallarmet var sett á Unglingalandsmóti UMFÍ sem fram fór á Sauðárkróki og tíu þúsund manns fylgdust dolfallin með er smábátaeigendur á Akureyri röðuðu sér upp á Pollinum og tendruðu blys að stórtónleikum loknum. Lögreglan í Vestmannaeyjum lagði að vísu hald á svolítið magn fíkniefna og þar fuku einnig nokkur tjöld aðfaranótt mánudags. Nokkrir ældu í Herjólfi á leiðinni upp á land, en það er sossum ekki fréttnæmt, og einhverjir voru teknir fyrir ölvunarakstur hér og þar um landið. (Við skulum ekki eyða orðum í þennan eina hrotta á Akureyri sem gisti fangageymslur eftir að hafa ráðist á annan mann og veitt honum alvarlega áverka. Hann er ekki þess virði.) Vonandier „tíðindaleysið“ í ár ekki einsdæmi heldur það sem koma skal. Vonandi hafa landsmenn loks lært að hópa sig saman án þess að berja, nauðga og skemma fyrir samborgurum sínum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Þá er verslunarmannahelgin yfirstaðin. Ein mesta ferðahelgi ársins.Líkt og landsmanna er siður lagði ég land undir fót og hélt út í sveit. Þar naut ég kyrrðarinnar, andaði að mér fersku sjávarlofti, tíndi sveppi og ber og naut þess að vera í algjöru tíma- og netsambandsleysi. Og svo, líkt og hendi væri veifað, var helgin búin. Þegar heim var komið var mitt fyrsta verk að renna í gegnum íslensku netmiðlana og lesa fréttir helgarinnar. Ég settist í sófann með fartölvuna í kjöltunni og bjó mig undir hið versta: Fréttir af slagsmálum, nauðgunum og skemmdarverkum. En sem betur fer var lítið um slíkt. Landsmenn virtust hafa notið samverunnar í mesta bróðerni í ár. Sólin skein á mannskapinn sem mætt hafði á Síldarævintýrið í Siglufirði. Keppendur í Mýrarboltanum á Ísafirði skemmtu sér „drulluvel“ að venju. Vallarmet var sett á Unglingalandsmóti UMFÍ sem fram fór á Sauðárkróki og tíu þúsund manns fylgdust dolfallin með er smábátaeigendur á Akureyri röðuðu sér upp á Pollinum og tendruðu blys að stórtónleikum loknum. Lögreglan í Vestmannaeyjum lagði að vísu hald á svolítið magn fíkniefna og þar fuku einnig nokkur tjöld aðfaranótt mánudags. Nokkrir ældu í Herjólfi á leiðinni upp á land, en það er sossum ekki fréttnæmt, og einhverjir voru teknir fyrir ölvunarakstur hér og þar um landið. (Við skulum ekki eyða orðum í þennan eina hrotta á Akureyri sem gisti fangageymslur eftir að hafa ráðist á annan mann og veitt honum alvarlega áverka. Hann er ekki þess virði.) Vonandier „tíðindaleysið“ í ár ekki einsdæmi heldur það sem koma skal. Vonandi hafa landsmenn loks lært að hópa sig saman án þess að berja, nauðga og skemma fyrir samborgurum sínum.