Fangakúlur samfélagsins Halla Þórlaug Óskarsdóttir skrifar 21. ágúst 2013 00:00 Hjónabönd hanga eins og fangakúla um ökkla samfélagsins. Ég varpa þessu fram, sísona, þó að það sé vissulega erfitt því kúlan er úr járni. Þetta er nefnilega ekki fullmótuð hugmynd hjá mér. Hjónabandið er það hins vegar. Það er svo fullmótuð hugmynd að samfélagsleg þróun virðist stundum eins og hamstur, hlaupandi ofan á þessari járnkúlu án þess að komast neitt áfram. Ekki misskilja mig, ég er líka fangi samfélagsins. Frekar kátur fangi, meira að segja. Mig langar að gifta mig, ég græt í brúðkaupum, brosi hringinn og dáist að fólki sem heitir hvort öðru ævarandi ástum. En þessi fullmótaða hugmynd sem sligar samfélagið veldur mér hugarangri. Þessi fullmótaða hugmynd sem orsakar deilur og er eldsmatur bálkasta þess fólks sem telur sig mega dæma aðra. Dramatískt? Ekki spurning. Hjónaband er milli tveggja einstaklinga. Samt virðist sem allir megi hafa skoðun á því hvernig því eigi að vera háttað og hvaða tveir einstaklingar megi taka þátt í því. Hjónabandið er víða notað sem valdatæki og fólk er misnotað. Hjónaband er sums staðar ekki sáttmáli, heldur handjárn. Og annars staðar eru hjónabönd gjaldmiðill. Þetta er auðvitað ekki eina fangakúlan sem samfélagið sligast áfram með um ökklann. Gömul gildi eru alls staðar í kringum okkur en við rekumst misoft og misharkalega á þau. Trúarbrögð eru annað dæmi. Aftur vil ég forðast misskilning. Ég ber virðingu fyrir trú og ég á mína trú. Það er bara ýmislegt innan trúarbragða sem fær mann til að staldra við. Og samfélög til að nema staðar. Samfélög eru stór og erfitt er að koma þeim aftur á hreyfingu, hafi þau náð að staðna á annað borð. Ég berst ekki fyrir því að gömul gildi hverfi úr samfélaginu. Ég vil bara ekki að þau séu fangakúla sem samfélagið rogast áfram með. Ég vil frekar að þau séu snjóbolti sem samfélagið veltir áfram. Snjóbolti sem bráðnar ef hann staðnar en stækkar ef honum er velt áfram. Og það er gaman að rúlla snjóbolta. Það er ekki gaman að burðast með fangakúlu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halla Þórlaug Óskarsdóttir Mest lesið Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Grasker mannréttinda á degi hinna framliðnu Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Að vera ung kona á Íslandi árið 2024 Eden Ósk Eyjólfsdóttir Skoðun Ummæli borgarstjóra og óbragð í munni Kristín Björnsdóttir Skoðun Þegar Vestfjörðum gengur vel, gengur Íslandi vel Jón Páll Hreinsson Skoðun Hvaða aukna aðgengi, Willum Þór? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Umræða á villigötum Diljá Matthíasardóttir Skoðun
Hjónabönd hanga eins og fangakúla um ökkla samfélagsins. Ég varpa þessu fram, sísona, þó að það sé vissulega erfitt því kúlan er úr járni. Þetta er nefnilega ekki fullmótuð hugmynd hjá mér. Hjónabandið er það hins vegar. Það er svo fullmótuð hugmynd að samfélagsleg þróun virðist stundum eins og hamstur, hlaupandi ofan á þessari járnkúlu án þess að komast neitt áfram. Ekki misskilja mig, ég er líka fangi samfélagsins. Frekar kátur fangi, meira að segja. Mig langar að gifta mig, ég græt í brúðkaupum, brosi hringinn og dáist að fólki sem heitir hvort öðru ævarandi ástum. En þessi fullmótaða hugmynd sem sligar samfélagið veldur mér hugarangri. Þessi fullmótaða hugmynd sem orsakar deilur og er eldsmatur bálkasta þess fólks sem telur sig mega dæma aðra. Dramatískt? Ekki spurning. Hjónaband er milli tveggja einstaklinga. Samt virðist sem allir megi hafa skoðun á því hvernig því eigi að vera háttað og hvaða tveir einstaklingar megi taka þátt í því. Hjónabandið er víða notað sem valdatæki og fólk er misnotað. Hjónaband er sums staðar ekki sáttmáli, heldur handjárn. Og annars staðar eru hjónabönd gjaldmiðill. Þetta er auðvitað ekki eina fangakúlan sem samfélagið sligast áfram með um ökklann. Gömul gildi eru alls staðar í kringum okkur en við rekumst misoft og misharkalega á þau. Trúarbrögð eru annað dæmi. Aftur vil ég forðast misskilning. Ég ber virðingu fyrir trú og ég á mína trú. Það er bara ýmislegt innan trúarbragða sem fær mann til að staldra við. Og samfélög til að nema staðar. Samfélög eru stór og erfitt er að koma þeim aftur á hreyfingu, hafi þau náð að staðna á annað borð. Ég berst ekki fyrir því að gömul gildi hverfi úr samfélaginu. Ég vil bara ekki að þau séu fangakúla sem samfélagið rogast áfram með. Ég vil frekar að þau séu snjóbolti sem samfélagið veltir áfram. Snjóbolti sem bráðnar ef hann staðnar en stækkar ef honum er velt áfram. Og það er gaman að rúlla snjóbolta. Það er ekki gaman að burðast með fangakúlu.