Bakþankar

Þriðja árstíðin

Stígur Helgason skrifar
Það styttist í jólin.

Ég játa að ég er orðinn spenntur. Ég fór að hugsa um það í vikunni hversu mikið ég hlakkaði til að smokra mér í gegnum mannþröngina í Kringlunni eða á Laugaveginum og velja vandamönnum mínum (og sjálfum mér) jólagjafir, baka eins og eina sort af smákökum (það er líka einhver djöfulsins ólykt heima hjá mér) og stinga seríunni aftur í samband (já, hún er enn uppi í glugga). Og nei, þetta er ekki grín.

Stundum er sagt í hálfkæringi að á Íslandi séu bara tvær árstíðir; vor og haust. Það er ekki rétt. Þær eru þrjár: Sumar, haust og jól.

Þetta árið kom sumarið og fór í fjórðu viku júlímánaðar. Síðan hefur verið haust og verður áfram þangað til næsta sumar, ef frá eru talin jólin. Þau standa frá því um miðjan október og út janúar. Sumir kalla þennan tíma vetur, líklega af því að einstaka sinnum fellur snjór af himni og okkur verður dálítið kalt. En í raun eru þetta bara jólin. Þriðja árstíðin – miklu lengri en sumarið.

Það er líka til marks um hvað íslenska haustið er mikið drasl að ég sé farinn að hlakka til jólanna um miðjan ágúst og láta mig dreyma um að liggja í ullarsokkum uppi í sófa og borða mandarínur í skammdeginu. Ég var næstum því farinn að leggja drög að jólahreingerningu og ég er ekki einu sinni búinn með helminginn af sumarfríinu mínu, eins og það er kallað.

Það styttist sumsé í jólin. Sem betur fer. Ég hef raulað, blístrað og hummað jólalög ómeðvitað í vinnunni undanfarna viku, við mismikla hrifningu kollega minna, og eflaust fer ég fljótlega að syngja þau hástöfum. Ég vona innilega að fólki muni ekki gremjast það um of, og ekki heldur þegar ég verð farinn að skarta hreindýrapeysum og heimta að mér verði boðið upp á malt og appelsín á mannamótum í upphafi september.

Ekki taka haustlægðina út á mér. Það er enginn jólaandi í því.






×