Faðmaðu hvolp Stígur Helgason skrifar 21. desember 2012 06:00 Ef þú ert að lesa þessi orð þýðir það að heimurinn fórst ekki í nótt. Það er ágætt – margir eru langt komnir með jólaundirbúninginn og það er ekki heldur búið að afgreiða rammaáætlun á Alþingi. Það væri synd ef ragnarök spilltu því góða máli. Kannski trúðu ekki margir þessum heimsendaspám en við hljótum samt að geta notað tækifærið til að gleðjast yfir því að framhald verði á jarðvist okkar um sinn og jafnvel endurmetið okkur aðeins í leiðinni. Hver veit nema Barack Obama og samlandar hans fari á fætur í dag og ákveði að fyrst þessi heimur okkar er á annað borð enn til mætti kannski bæta hann örlítið með því að farga þó ekki væri nema öðru hverju vopni í landinu. Kannski Annþór og Börkur vakni í klefunum sínum á Litla-Hrauni, hittist í útivist og sammælist um að héðan í frá ætli þeir að vera góðir við annað fólk. Maður getur alltaf vonað. Og hvað getur þú gert til að bæta heiminn í dag? Hér er hugmynd: Hjólaðu upp að Esjurótum, gakktu upp á topp (eða allavega upp að steini) með Christmas Card from a Hooker in Minneapolis með Tom Waits á lúppu í eyrunum og king size Lion Bar í mittistöskunni, horfðu yfir jólalýsta borgina og hugsaðu: Ef menn hefðu nú lesið rétt í dagatal Mayanna og það hefði sannarlega liðið undir lok á nákvæmlega þessum degi, og ef – bara ef – þessir frumbyggjar Suður-Ameríku hefðu í raun verið gæddir óbrigðulli spádómsgáfu, nú þá væri þetta óreiðukennda en fallega hrúgald sem við köllum Reykjavík rústir einar – alelda, á kafi í sjó eða glóandi hrauni, orðið að dufti – eða einfaldlega gufað upp í eilífðina. En við sluppum með skrekkinn. Hjólaðu svo til baka, hlauptu smávegis útundan þér og gerðu eitthvað viðbjóðslega væmið og krúttlegt. Hringdu í strákinn eða stelpuna sem þú ert skotin(n) í og syngdu Waterfalls með TLC í símann (líka rappið), keyptu fallhlífarstökksnámskeið fyrir þig og mömmu þína, bakaðu smákökur og farðu svo niður að Tjörn og gefðu öndunum þær, færðu ömmu þinni bol með mynd af hipphopphljómsveit, segðu upp ef þér finnst óbærilegt í vinnunni og keyptu þér flug aðra leiðina til Súrínam, gefðu útigangsmanni sjónvarpið þitt (og rafstöð), teiknaðu hjartnæm skilaboð í héluna á framrúðuna á bíl nágrannans (makaðu einhverju á hana til að krota í ef það er ekki frost) og umfram allt: finndu þér hvolp og faðmaðu hann (að fengnu hans samþykki). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Skoðanir Stígur Helgason Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun
Ef þú ert að lesa þessi orð þýðir það að heimurinn fórst ekki í nótt. Það er ágætt – margir eru langt komnir með jólaundirbúninginn og það er ekki heldur búið að afgreiða rammaáætlun á Alþingi. Það væri synd ef ragnarök spilltu því góða máli. Kannski trúðu ekki margir þessum heimsendaspám en við hljótum samt að geta notað tækifærið til að gleðjast yfir því að framhald verði á jarðvist okkar um sinn og jafnvel endurmetið okkur aðeins í leiðinni. Hver veit nema Barack Obama og samlandar hans fari á fætur í dag og ákveði að fyrst þessi heimur okkar er á annað borð enn til mætti kannski bæta hann örlítið með því að farga þó ekki væri nema öðru hverju vopni í landinu. Kannski Annþór og Börkur vakni í klefunum sínum á Litla-Hrauni, hittist í útivist og sammælist um að héðan í frá ætli þeir að vera góðir við annað fólk. Maður getur alltaf vonað. Og hvað getur þú gert til að bæta heiminn í dag? Hér er hugmynd: Hjólaðu upp að Esjurótum, gakktu upp á topp (eða allavega upp að steini) með Christmas Card from a Hooker in Minneapolis með Tom Waits á lúppu í eyrunum og king size Lion Bar í mittistöskunni, horfðu yfir jólalýsta borgina og hugsaðu: Ef menn hefðu nú lesið rétt í dagatal Mayanna og það hefði sannarlega liðið undir lok á nákvæmlega þessum degi, og ef – bara ef – þessir frumbyggjar Suður-Ameríku hefðu í raun verið gæddir óbrigðulli spádómsgáfu, nú þá væri þetta óreiðukennda en fallega hrúgald sem við köllum Reykjavík rústir einar – alelda, á kafi í sjó eða glóandi hrauni, orðið að dufti – eða einfaldlega gufað upp í eilífðina. En við sluppum með skrekkinn. Hjólaðu svo til baka, hlauptu smávegis útundan þér og gerðu eitthvað viðbjóðslega væmið og krúttlegt. Hringdu í strákinn eða stelpuna sem þú ert skotin(n) í og syngdu Waterfalls með TLC í símann (líka rappið), keyptu fallhlífarstökksnámskeið fyrir þig og mömmu þína, bakaðu smákökur og farðu svo niður að Tjörn og gefðu öndunum þær, færðu ömmu þinni bol með mynd af hipphopphljómsveit, segðu upp ef þér finnst óbærilegt í vinnunni og keyptu þér flug aðra leiðina til Súrínam, gefðu útigangsmanni sjónvarpið þitt (og rafstöð), teiknaðu hjartnæm skilaboð í héluna á framrúðuna á bíl nágrannans (makaðu einhverju á hana til að krota í ef það er ekki frost) og umfram allt: finndu þér hvolp og faðmaðu hann (að fengnu hans samþykki).