Ójafn leikur Ólafur Þ. Stephensen skrifar 20. nóvember 2012 06:00 Enn og aftur hefur Ísrael misboðið heimsbyggðinni með yfirgangi sínum gagnvart Palestínumönnum. Sú samúð sem málstaður Ísraelsríkis naut einu sinni víðast hvar á Vesturlöndum er á hröðu undanhaldi. Undantekningin er viðbrögð í Bandaríkjunum, sem ævinlega standa við bakið á stjórnvöldum í Ísrael. Obama Bandaríkjaforseti hefur sagt að Ísrael hafi rétt til að verja sig gegn árásum herskárra Palestínumanna, þótt hann hvetji einnig ísraelsk stjórnvöld til að ganga ekki of langt gagnvart Palestínumönnum og forðast að ráðast á almenna borgara. Það er rétt eins langt og það nær að Ísrael á rétt á að verjast hryðjuverkaárásum öfgahópa á Gaza. Það er fremur lélegum vopnum vígamannanna og góðum vörnum Ísraela að þakka að fáir hafa fallið í árásunum en að hryðjuverkahóparnir reyni að komast hjá því að hæfa heimili almennra borgara í Ísrael. Það er líka rétt að Hamas-hreyfingin, sem fer með völdin á Gaza, hefur beint og óbeint stutt eldflaugaárásirnar á almenning í Ísrael og þannig gefið stjórnvöldum þar afsökun til að svara með valdbeitingu. Framganga leiðtoga Hamas hefur raunar ekki verið málstað Palestínumanna til framdráttar nema síður sé. Viðbrögð Ísraelsmanna eru hins vegar úr öllu hlutfalli við ógnina sem að þeim steðjar. Leikurinn er gríðarlega ójafn; einum öflugasta og tæknivæddasta her í heimi er beitt gegn illa skipulögðum og vopnuðum vígamönnum. Verst af öllu eru drápin á saklausum borgurum, sem eru helmingur fallinna á Gaza í þessari síðustu árásarhrinu, að ótöldu því tjóni sem verður á eignum, umhverfi og lífsviðurværi fólksins á Gaza sem bjó við þröngan kost fyrir. Engar einfaldar lausnir eru á yfirgengilega flóknum deilum Ísraels og Palestínumanna. Oft hefur samkomulag um frið og almenna viðurkenningu sjálfstæðs palestínsks ríkis virzt innan seilingar en herská öfl á báða bóga spilla ævinlega friðarvonum. Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra benti réttilega á það á mótmælafundi við bandaríska sendiráðið í Reykjavík í gær að í krafti öflugs stuðnings síns við Ísrael væru Bandaríkjamenn í stakk búnir að grípa í taumana og útskýra fyrir bandamönnum sínum að svona gætu þeir ekki komið fram. En bandamenn Hamas verða líka að útskýra fyrir samtökunum að það sé tómt mál að tala um sjálfstætt palestínskt ríki nema öryggi Ísraels sé um leið tryggt. Báðir þurfa að gefa eftir ef einhver lausn á að finnast. Íslenzk stjórnvöld eiga að mótmæla framferði Ísraels harðlega. Tal um að Ísland eigi að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael er hins vegar út í hött. Við höfum ekki slitið stjórnmálasambandi við einræðisríki sem beita nágranna sína eða eigin þegna ofbeldi. Ísrael er þrátt fyrir allt lýðræðisríki, sem hægt er að eiga við samræður og samskipti. Þær leiðir á Ísland að nota til að koma sjónarmiðum sínum á framfæri, auk þess að taka þátt í því með öðrum ríkjum á alþjóðlegum vettvangi að setja þrýsting á Ísrael að stöðva blóðbaðið á Gaza. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Ólafur Stephensen Skoðanir Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Enn og aftur hefur Ísrael misboðið heimsbyggðinni með yfirgangi sínum gagnvart Palestínumönnum. Sú samúð sem málstaður Ísraelsríkis naut einu sinni víðast hvar á Vesturlöndum er á hröðu undanhaldi. Undantekningin er viðbrögð í Bandaríkjunum, sem ævinlega standa við bakið á stjórnvöldum í Ísrael. Obama Bandaríkjaforseti hefur sagt að Ísrael hafi rétt til að verja sig gegn árásum herskárra Palestínumanna, þótt hann hvetji einnig ísraelsk stjórnvöld til að ganga ekki of langt gagnvart Palestínumönnum og forðast að ráðast á almenna borgara. Það er rétt eins langt og það nær að Ísrael á rétt á að verjast hryðjuverkaárásum öfgahópa á Gaza. Það er fremur lélegum vopnum vígamannanna og góðum vörnum Ísraela að þakka að fáir hafa fallið í árásunum en að hryðjuverkahóparnir reyni að komast hjá því að hæfa heimili almennra borgara í Ísrael. Það er líka rétt að Hamas-hreyfingin, sem fer með völdin á Gaza, hefur beint og óbeint stutt eldflaugaárásirnar á almenning í Ísrael og þannig gefið stjórnvöldum þar afsökun til að svara með valdbeitingu. Framganga leiðtoga Hamas hefur raunar ekki verið málstað Palestínumanna til framdráttar nema síður sé. Viðbrögð Ísraelsmanna eru hins vegar úr öllu hlutfalli við ógnina sem að þeim steðjar. Leikurinn er gríðarlega ójafn; einum öflugasta og tæknivæddasta her í heimi er beitt gegn illa skipulögðum og vopnuðum vígamönnum. Verst af öllu eru drápin á saklausum borgurum, sem eru helmingur fallinna á Gaza í þessari síðustu árásarhrinu, að ótöldu því tjóni sem verður á eignum, umhverfi og lífsviðurværi fólksins á Gaza sem bjó við þröngan kost fyrir. Engar einfaldar lausnir eru á yfirgengilega flóknum deilum Ísraels og Palestínumanna. Oft hefur samkomulag um frið og almenna viðurkenningu sjálfstæðs palestínsks ríkis virzt innan seilingar en herská öfl á báða bóga spilla ævinlega friðarvonum. Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra benti réttilega á það á mótmælafundi við bandaríska sendiráðið í Reykjavík í gær að í krafti öflugs stuðnings síns við Ísrael væru Bandaríkjamenn í stakk búnir að grípa í taumana og útskýra fyrir bandamönnum sínum að svona gætu þeir ekki komið fram. En bandamenn Hamas verða líka að útskýra fyrir samtökunum að það sé tómt mál að tala um sjálfstætt palestínskt ríki nema öryggi Ísraels sé um leið tryggt. Báðir þurfa að gefa eftir ef einhver lausn á að finnast. Íslenzk stjórnvöld eiga að mótmæla framferði Ísraels harðlega. Tal um að Ísland eigi að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael er hins vegar út í hött. Við höfum ekki slitið stjórnmálasambandi við einræðisríki sem beita nágranna sína eða eigin þegna ofbeldi. Ísrael er þrátt fyrir allt lýðræðisríki, sem hægt er að eiga við samræður og samskipti. Þær leiðir á Ísland að nota til að koma sjónarmiðum sínum á framfæri, auk þess að taka þátt í því með öðrum ríkjum á alþjóðlegum vettvangi að setja þrýsting á Ísrael að stöðva blóðbaðið á Gaza.