Reynslan nýtt til að bæta kerfið Steinunn Stefánsdóttir skrifar 7. júní 2011 09:00 Guðbjartur Hannesson velferðarráðherra hefur boðað breytingar á eftirfylgni stjórnvalda með meðferðarstofnunum. Þessar breytingar fela í sér að eftirlit verður hert og samningsákvæðum við þessar stofnanir verður breytt. Stefnt er að því að eftirlit með þessum stofnunum verði óháðara og sjálfstæðara en verið hefur. Breytingarnar beinast ekki síst að minni samtökum sem ráðherrann sagði í samtali við Fréttablaðið að ekki væri hægt að fjármagna án þess að til komi miklu betra eftirlit en verið hefur. Gunnar Smári Egilsson, formaður SÁÁ, gagnrýndi í grein hér í Fréttablaðinu á laugardag að ríkisvaldið hefði hleypt af stokkunum eða styrkt illa ígrundaða starfsemi lítilla og veikra félaga og einstaklinga sem sem ætlað væri að sinna heilbrigðisþjónustu við áfengis- og vímuefnasjúklinga en hefðu ekki bolmagn til að veita boðlega þjónustu og stæðust ekki kröfur. Gunnar Smári bendir á að bæði þarf sterkan faglegan grundvöll og öflugan fjárhagslega undirstöðu til þess að geta staðið undir því að veita góða heilbrigðisþjónustu til langs tíma. Undanfarin misseri hafa komið upp of mörg dæmi um að pottur sé brotinn varðandi þjónustu sem veitt er á stofnunum með þjónustusamning við ríkið, eða meðferð fjármuna hjá stjórnendum slíkra stofnana, nema hvort tveggja sé. Sem betur fer virðist sem nú eigi að nýta þessa reynslu til að bæta ástandið til framtíðar. Og það er ekki bara ríkið sem kaupir þjónustu sem snýr að velferð barna og fullorðinna af félagasamtökum og einstaklingum. Sveitarfélögin gera það í miklum mæli og nægir þar að nefna fjöldamarga einkarekna leikskóla sem eru að langmestu leyti fjármagnaðir af opinberu fé. Starf þessara skóla hefur sem betur fer verið farsælt. Engu að síður er mikilvægt að þess sé gætt að þeir uppfylli faglegar kröfur og að þar sé farið vel með fé skattgreiðenda. Eitt er að meðferð fjármuna standist ekki þær kröfur sem gerðar eru og auðvitað er skattgreiðendum misboðið þegar svo er. Verra er hitt þegar viðkvæmir einstaklingar lenda í höndunum á fólki sem af einhverjum ástæðum ræður ekki við það verkefni sem það hefur tekið að sér. Við þær aðstæður er hægt að vinna tjón sem erfitt er að bæta. Þjónusta félagasamtaka og einstaklinga í heilbrigðis-, félags- og menntamálum samkvæmt samningi við opinbera aðila er í flestum tilvikum bæði farsæl og góð. Um það ber margs konar starfsemi vitni. Þar má nefna SÁÁ, Stígamót og aragrúa stórra og smárra leikskóla sem dæmi. Það dregur ekki úr mikilvægi þess að eftirlit sé haft með starfseminni og þeir sem með valdið fara hafi þrótt til þess að slíta samningum þegar þjónustan stendur ekki undir væntingum. Þá er ekki síður mikilvægt að hlúð sé að starfsemi sem skilar miklum og góðum árangri og henni sé ekki haldið í óvissu varðandi fjárframlög til rekstrar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steinunn Stefánsdóttir Tengdar fréttir Nýir og nauðsynlegir sendiherrar 1. júní 2011 07:00 Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Guðbjartur Hannesson velferðarráðherra hefur boðað breytingar á eftirfylgni stjórnvalda með meðferðarstofnunum. Þessar breytingar fela í sér að eftirlit verður hert og samningsákvæðum við þessar stofnanir verður breytt. Stefnt er að því að eftirlit með þessum stofnunum verði óháðara og sjálfstæðara en verið hefur. Breytingarnar beinast ekki síst að minni samtökum sem ráðherrann sagði í samtali við Fréttablaðið að ekki væri hægt að fjármagna án þess að til komi miklu betra eftirlit en verið hefur. Gunnar Smári Egilsson, formaður SÁÁ, gagnrýndi í grein hér í Fréttablaðinu á laugardag að ríkisvaldið hefði hleypt af stokkunum eða styrkt illa ígrundaða starfsemi lítilla og veikra félaga og einstaklinga sem sem ætlað væri að sinna heilbrigðisþjónustu við áfengis- og vímuefnasjúklinga en hefðu ekki bolmagn til að veita boðlega þjónustu og stæðust ekki kröfur. Gunnar Smári bendir á að bæði þarf sterkan faglegan grundvöll og öflugan fjárhagslega undirstöðu til þess að geta staðið undir því að veita góða heilbrigðisþjónustu til langs tíma. Undanfarin misseri hafa komið upp of mörg dæmi um að pottur sé brotinn varðandi þjónustu sem veitt er á stofnunum með þjónustusamning við ríkið, eða meðferð fjármuna hjá stjórnendum slíkra stofnana, nema hvort tveggja sé. Sem betur fer virðist sem nú eigi að nýta þessa reynslu til að bæta ástandið til framtíðar. Og það er ekki bara ríkið sem kaupir þjónustu sem snýr að velferð barna og fullorðinna af félagasamtökum og einstaklingum. Sveitarfélögin gera það í miklum mæli og nægir þar að nefna fjöldamarga einkarekna leikskóla sem eru að langmestu leyti fjármagnaðir af opinberu fé. Starf þessara skóla hefur sem betur fer verið farsælt. Engu að síður er mikilvægt að þess sé gætt að þeir uppfylli faglegar kröfur og að þar sé farið vel með fé skattgreiðenda. Eitt er að meðferð fjármuna standist ekki þær kröfur sem gerðar eru og auðvitað er skattgreiðendum misboðið þegar svo er. Verra er hitt þegar viðkvæmir einstaklingar lenda í höndunum á fólki sem af einhverjum ástæðum ræður ekki við það verkefni sem það hefur tekið að sér. Við þær aðstæður er hægt að vinna tjón sem erfitt er að bæta. Þjónusta félagasamtaka og einstaklinga í heilbrigðis-, félags- og menntamálum samkvæmt samningi við opinbera aðila er í flestum tilvikum bæði farsæl og góð. Um það ber margs konar starfsemi vitni. Þar má nefna SÁÁ, Stígamót og aragrúa stórra og smárra leikskóla sem dæmi. Það dregur ekki úr mikilvægi þess að eftirlit sé haft með starfseminni og þeir sem með valdið fara hafi þrótt til þess að slíta samningum þegar þjónustan stendur ekki undir væntingum. Þá er ekki síður mikilvægt að hlúð sé að starfsemi sem skilar miklum og góðum árangri og henni sé ekki haldið í óvissu varðandi fjárframlög til rekstrar.