Gagnrýni

Huggulegir sveitasöngvar

Freyr Bjarnason skrifar
Last Train Home eftir Kalla.
Last Train Home eftir Kalla.
Tónlist

Last Train Home

Kalli

Tónlistarmaðurinn Kalli vakti fyrst athygli í hljómsveitinni Tenderfoot þar sem silkimjúkt kántrípoppið var í fyrirrúmi. Við gerð þessarar annarrar sólóplötu sinnar gekk hann skrefinu lengra og ákvað að taka hana upp í kántríborginni Nashville með aðstoð reyndra tónlistarmanna þaðan.

Einn þeirra var goðsögnin Bob Moore sem spilaði á bassa fyrir sjálfan kónginn, Elvis Presley, í ellefu ár. Einnig koma við sögu gítarleikarinn Lloyd Green sem hefur leikið með Paul McCartney og trommarinn J.D. Blair, sem hefur spilað með Shaniu Twain.

Fyrir vikið er hljómurinn allur mjög vandaður og Kalli sjálfur er á heimavelli í kántrísöng sínum eins og við var að búast. Vissulega hljómar það stundum ótrúverðugt að ungur Íslendingur skuli kyrja angurværa ameríska sveitasöngva um síðustu lestina heim, um að hitta kærustuna sína í Laurel Canyon í Kaliforníu og um að hlaupa um götur New York-borgar en vafalítið er það liður í að höfða betur til erlendra hlustenda.

Lögin eru engu að síður flest hugguleg og þægileg, þar á meðal This Is Goodbye og Shine On Me, án þess þó að grípa mann á afgerandi hátt.

Niðurstaða: Huggulegt kántrí sem Kalli syngur af mikilli yfirvegun.





Fleiri fréttir

Sjá meira


×