Vinna af sér „fríið“ Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 21. október 2010 06:00 Konur eiga að ganga út af vinnustöðum sínum klukkan 14.25 á mánudaginn. Samkvæmt útreikningum eru þær þá víst búnar að vinna tímana sem þær fá greitt fyrir, miðað við karla. Kvennafrídagurinn táknar því ákveðna uppreisn og í ótryggu atvinnuumhverfi þarf kjark til að standa upp frá ókláruðum verkefnum. Konur ræða sín á milli á kaffistofum hvernig þær eigi að snúa sér í þessu. Veigra sér við að ganga út eins og árferðið er, hræddar við að verða látnar fjúka í framhaldinu. Einhverjar tala um að „vinna af sér fríið". Klára það sem þarf að klára með því að lengja aðra vinnudaga svo þær geti óhræddar staðið upp frá vinnu sinni og marserað niður í bæ, hrópandi á jöfn kjör! Einstaka yfirmenn leggja það jafnvel til, horfa á verkefnin fram undan og segja ómögulegt að „gefa konunum frí" fyrr en staflinn sé frá. Þar með er tilgangur þessa dags orðinn að engu. Stöðu kvenna á vinnumarkaðnum og í samfélaginu öllu gefið langt nef. Með því að konur gangi út í hópum af vinnustað á að sjást hversu mikilvægt vinnuframlag þeirra er, hversu stóru tannhjóli í vélinni þær snúa og að án kvenna geti samfélagið ekki gengið upp. Kvennafrídagurinn á að sýna hversu óréttlátt það er að konur fái ekki greitt fyrir vinnu sína til jafns við karla. Svo einfalt er það. Þeir sem segja baráttu fyrir jöfnum kjörum kynjanna óþarfa í dag eru á villigötum. Þeir sem segja kvennafrídaginn bara til skrauts, skemmtilegan minnisvarða, einungis tækifæri fyrir konur til að lyfta sér upp og hittast, hafa rangt fyrir sér. Það hefur hallað á konur í kreppunni. Konur fylla stóran hóp fólks í láglaunastörfum, hóp sem nær ekki endum saman í hækkandi verðlagi, og ofbeldi gegn konum mun hafa aukist í kreppunni. Kvennafrídagurinn á mánudaginn er einnig haldinn til að vekja athygli á því. Skerðing fæðingarorlofs mun einnig kreppa enn að réttindum kvenna. Með því verða konur gerðar að óákjósanlegri starfskrafti, en þegar hart er í ári eins og nú mun sá sem færir heimilinu hærri tekjur ekki taka fæðingarorlof. Það gefur auga leið, karlinn vinnur. Kvennafrídagurinn er því nauðsynlegur sem aldrei fyrr. Hann má ekki verða eins og hver annar mánudagur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Ragnheiður Tryggvadóttir Skoðanir Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun
Konur eiga að ganga út af vinnustöðum sínum klukkan 14.25 á mánudaginn. Samkvæmt útreikningum eru þær þá víst búnar að vinna tímana sem þær fá greitt fyrir, miðað við karla. Kvennafrídagurinn táknar því ákveðna uppreisn og í ótryggu atvinnuumhverfi þarf kjark til að standa upp frá ókláruðum verkefnum. Konur ræða sín á milli á kaffistofum hvernig þær eigi að snúa sér í þessu. Veigra sér við að ganga út eins og árferðið er, hræddar við að verða látnar fjúka í framhaldinu. Einhverjar tala um að „vinna af sér fríið". Klára það sem þarf að klára með því að lengja aðra vinnudaga svo þær geti óhræddar staðið upp frá vinnu sinni og marserað niður í bæ, hrópandi á jöfn kjör! Einstaka yfirmenn leggja það jafnvel til, horfa á verkefnin fram undan og segja ómögulegt að „gefa konunum frí" fyrr en staflinn sé frá. Þar með er tilgangur þessa dags orðinn að engu. Stöðu kvenna á vinnumarkaðnum og í samfélaginu öllu gefið langt nef. Með því að konur gangi út í hópum af vinnustað á að sjást hversu mikilvægt vinnuframlag þeirra er, hversu stóru tannhjóli í vélinni þær snúa og að án kvenna geti samfélagið ekki gengið upp. Kvennafrídagurinn á að sýna hversu óréttlátt það er að konur fái ekki greitt fyrir vinnu sína til jafns við karla. Svo einfalt er það. Þeir sem segja baráttu fyrir jöfnum kjörum kynjanna óþarfa í dag eru á villigötum. Þeir sem segja kvennafrídaginn bara til skrauts, skemmtilegan minnisvarða, einungis tækifæri fyrir konur til að lyfta sér upp og hittast, hafa rangt fyrir sér. Það hefur hallað á konur í kreppunni. Konur fylla stóran hóp fólks í láglaunastörfum, hóp sem nær ekki endum saman í hækkandi verðlagi, og ofbeldi gegn konum mun hafa aukist í kreppunni. Kvennafrídagurinn á mánudaginn er einnig haldinn til að vekja athygli á því. Skerðing fæðingarorlofs mun einnig kreppa enn að réttindum kvenna. Með því verða konur gerðar að óákjósanlegri starfskrafti, en þegar hart er í ári eins og nú mun sá sem færir heimilinu hærri tekjur ekki taka fæðingarorlof. Það gefur auga leið, karlinn vinnur. Kvennafrídagurinn er því nauðsynlegur sem aldrei fyrr. Hann má ekki verða eins og hver annar mánudagur.