Lögin við vinnuna Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 8. júlí 2010 06:00 Dökkur skýjabakkinn hleðst upp í takt við verkefnabunkann á borðinu mínu. Ég hef ekki séð til sólar í dag. Á erfitt með að halda mig að verki og held að hitastigið hljóti að vera dottið niður í eins stafs tölu. Hann virðist líka vera að hvessa og útundan mér heyri ég varað við því að vera á þvælingi með felli- eða hjólhýsi aftan í bílum. Svo taka fyrstu droparnir að falla. Ekki það að ég hafi ætlað mér í útilegu, á ekki einu sinni fellihýsi og leiðist að lúra í svefnpoka undir nælonhimni með grjót undir hnakkanum. Kann miklu betur við mig undir dúnsæng. Veðrið ætti heldur ekkert að trufla mig þar sem ég sit inni við vinnu. Kannski er betra að slæmi kaflinn komi núna svo ég eigi góða veðrið inni þegar ég fer í frí. Innst inni veit ég þó að á það er ekki að treysta, íslensk veðrátta er ólíkindatól. Ekki þýðir að drolla við dagdrauma um sumarfríið svo ég sný mér aftur að verkefnahaugnum sem ég þarf að ryðjast í gegnum. Bölva í huganum yfir seinaganginum í sjálfri mér og hefst handa, þangað til ég læt taktfast suð fyrir utan gluggann trufla mig aftur. Fyrir utan er síðhærður unglingur að slá brekkuna með orfi. Klæddur í bæjarvinnuvesti lætur hann sér ekki leiðast heldur dansar og dillar sér við vinnuna. Hann sveiflar sláttuorfinu til og frá, þrátt fyrir rigninguna, svo sítt taglið sveiflast með. Sjálfsagt með tónlist í eyrunum. Rigninguna kann ég reyndar líka að meta. Ekki aðeins er hún góð fyrir gróðurinn í nýþökulögðum garðinum mínum heldur getur hún verið svæfandi þegar hún dynur á þakjárninu. Svæfing er reyndar ekki það sem ég þarf á að halda þessa stundina svo ég stekk upp úr stólnum og hleyp út á stétt. Rigningin er nefnilega líka hressandi þegar heilastarfsemin er við það að ryðga föst svona seinni part dags. Ég sný andlitinu til himins og safna nokkrum dropum á kinnarnar áður en ég fer aftur inn, tilbúin í slaginn. Þegar ég sest aftur niður hefur rofað til í hausnum á mér og hrúgan fyrir framan mig virðist ekki eins óyfirstíganleg. Ég tek síðhærða unglinginn mér til fyrirmyndar, set tónlist í eyrun og syng með: „Mér finnst rigningin góð!" Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson Skoðun
Dökkur skýjabakkinn hleðst upp í takt við verkefnabunkann á borðinu mínu. Ég hef ekki séð til sólar í dag. Á erfitt með að halda mig að verki og held að hitastigið hljóti að vera dottið niður í eins stafs tölu. Hann virðist líka vera að hvessa og útundan mér heyri ég varað við því að vera á þvælingi með felli- eða hjólhýsi aftan í bílum. Svo taka fyrstu droparnir að falla. Ekki það að ég hafi ætlað mér í útilegu, á ekki einu sinni fellihýsi og leiðist að lúra í svefnpoka undir nælonhimni með grjót undir hnakkanum. Kann miklu betur við mig undir dúnsæng. Veðrið ætti heldur ekkert að trufla mig þar sem ég sit inni við vinnu. Kannski er betra að slæmi kaflinn komi núna svo ég eigi góða veðrið inni þegar ég fer í frí. Innst inni veit ég þó að á það er ekki að treysta, íslensk veðrátta er ólíkindatól. Ekki þýðir að drolla við dagdrauma um sumarfríið svo ég sný mér aftur að verkefnahaugnum sem ég þarf að ryðjast í gegnum. Bölva í huganum yfir seinaganginum í sjálfri mér og hefst handa, þangað til ég læt taktfast suð fyrir utan gluggann trufla mig aftur. Fyrir utan er síðhærður unglingur að slá brekkuna með orfi. Klæddur í bæjarvinnuvesti lætur hann sér ekki leiðast heldur dansar og dillar sér við vinnuna. Hann sveiflar sláttuorfinu til og frá, þrátt fyrir rigninguna, svo sítt taglið sveiflast með. Sjálfsagt með tónlist í eyrunum. Rigninguna kann ég reyndar líka að meta. Ekki aðeins er hún góð fyrir gróðurinn í nýþökulögðum garðinum mínum heldur getur hún verið svæfandi þegar hún dynur á þakjárninu. Svæfing er reyndar ekki það sem ég þarf á að halda þessa stundina svo ég stekk upp úr stólnum og hleyp út á stétt. Rigningin er nefnilega líka hressandi þegar heilastarfsemin er við það að ryðga föst svona seinni part dags. Ég sný andlitinu til himins og safna nokkrum dropum á kinnarnar áður en ég fer aftur inn, tilbúin í slaginn. Þegar ég sest aftur niður hefur rofað til í hausnum á mér og hrúgan fyrir framan mig virðist ekki eins óyfirstíganleg. Ég tek síðhærða unglinginn mér til fyrirmyndar, set tónlist í eyrun og syng með: „Mér finnst rigningin góð!"
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun