Vitringurinn með gjafakortið Sif Sigmarsdóttir skrifar 22. desember 2010 06:15 Á morgun er Þorláksmessa. Margir eiga sér tiltekna hefð þennan dag. Sumar fjölskyldur koma saman til að borða skötu, aðrar njóta samverustundar við að skreyta jólatréð. Enn aðrar hafa í heiðri gamlan sið sem á mörgum heimilum er talinn ómissandi hluti af jólahátíðinni; að hringsóla um miðbæ Reykjavíkur í leit að bílastæði. Eftir áralanga þjálfun hef ég uppgötvað hvernig á að verða sér úti um stæði í bænum síðasta verslunardag fyrir jól. Galdurinn er að svipast um eftir þreytulegum gangandi vegfaranda klyfjuðum pokum og fylgja honum eftir eins og vitringarnir fylgdu Betlehemstjörnunni forðum. Rétt eins og stjarnan leiddi vitringana að bílastæði þess tíma mun vegfarandinn á endanum leiða mann að bílnum sínum sem hann bakkar út, og „voila": Stæði. Ef aðeins framhald bæjarferðarinnar væri jafnauðvelt og gull, reykelsi og myrra. Algeng hliðarverkun þess að stunda jaðarsportið „að-bíða-með-gjafakaup-fram-á-Þorláksmessu" er að enda með bunka af gjafakortum í innkaupapokanum. Þeim sem fyrst tókst að pranga gjafakorti upp á andvaralausan viðskiptavin hlýtur að teljast afbragðssölumaður. Hann fékk viðkomandi til að skipta á venjulegum peningum og gjaldmiðli sem er töluvert verðminni vegna þeirra takmarkana sem hann er háður. Þótt tíu mínútum í lokun á Þorláksmessu kunni gjafakort að virðast góð hugmynd er fjöldi ástæðna fyrir því að sneiða hjá þeim: 1) Gjafakort eru eins og peningar með minna notagildi. Peninga er hægt að nota alls staðar. Gjafakortum er hins vegar yfirleitt aðeins hægt að framvísa á útvöldum stöðum. Fylgdi afsláttur gjafakortinu fælist ef til vill sanngirni í skiptunum en sú er sjaldnast raunin. 2) Gjafakort verður að nota fyrir ákveðinn tíma. Venjulegir peningar renna ekki út. 3) Gjafakort felur í sér fyrirhöfn fyrir viðtakanda gjafarinnar. Eins og fólk eigi ekki nóg með að velja jólagjafir handa öðrum. 4) Á gjafakortum verða oft afgangspeningar sem nýtast ekki. 5) Gjafakort eru vaxtalaus. Væru fjármunirnir geymdir í banka myndu þeir ávaxtast. Í staðinn étur verðbólga upp inneignina. 6) Gjafakort ber vott um uppgjöf gefandans. Í kortinu gæti staðið: „Gleðileg jól, ég gefst upp." Sá hefði þótt slappur vitringur sem gaf Jesúbarninu gjafakort í verslunarmiðstöðina í Betlehem í stað gulls, reykelsis og myrru. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Sif Sigmarsdóttir Skoðanir Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun
Á morgun er Þorláksmessa. Margir eiga sér tiltekna hefð þennan dag. Sumar fjölskyldur koma saman til að borða skötu, aðrar njóta samverustundar við að skreyta jólatréð. Enn aðrar hafa í heiðri gamlan sið sem á mörgum heimilum er talinn ómissandi hluti af jólahátíðinni; að hringsóla um miðbæ Reykjavíkur í leit að bílastæði. Eftir áralanga þjálfun hef ég uppgötvað hvernig á að verða sér úti um stæði í bænum síðasta verslunardag fyrir jól. Galdurinn er að svipast um eftir þreytulegum gangandi vegfaranda klyfjuðum pokum og fylgja honum eftir eins og vitringarnir fylgdu Betlehemstjörnunni forðum. Rétt eins og stjarnan leiddi vitringana að bílastæði þess tíma mun vegfarandinn á endanum leiða mann að bílnum sínum sem hann bakkar út, og „voila": Stæði. Ef aðeins framhald bæjarferðarinnar væri jafnauðvelt og gull, reykelsi og myrra. Algeng hliðarverkun þess að stunda jaðarsportið „að-bíða-með-gjafakaup-fram-á-Þorláksmessu" er að enda með bunka af gjafakortum í innkaupapokanum. Þeim sem fyrst tókst að pranga gjafakorti upp á andvaralausan viðskiptavin hlýtur að teljast afbragðssölumaður. Hann fékk viðkomandi til að skipta á venjulegum peningum og gjaldmiðli sem er töluvert verðminni vegna þeirra takmarkana sem hann er háður. Þótt tíu mínútum í lokun á Þorláksmessu kunni gjafakort að virðast góð hugmynd er fjöldi ástæðna fyrir því að sneiða hjá þeim: 1) Gjafakort eru eins og peningar með minna notagildi. Peninga er hægt að nota alls staðar. Gjafakortum er hins vegar yfirleitt aðeins hægt að framvísa á útvöldum stöðum. Fylgdi afsláttur gjafakortinu fælist ef til vill sanngirni í skiptunum en sú er sjaldnast raunin. 2) Gjafakort verður að nota fyrir ákveðinn tíma. Venjulegir peningar renna ekki út. 3) Gjafakort felur í sér fyrirhöfn fyrir viðtakanda gjafarinnar. Eins og fólk eigi ekki nóg með að velja jólagjafir handa öðrum. 4) Á gjafakortum verða oft afgangspeningar sem nýtast ekki. 5) Gjafakort eru vaxtalaus. Væru fjármunirnir geymdir í banka myndu þeir ávaxtast. Í staðinn étur verðbólga upp inneignina. 6) Gjafakort ber vott um uppgjöf gefandans. Í kortinu gæti staðið: „Gleðileg jól, ég gefst upp." Sá hefði þótt slappur vitringur sem gaf Jesúbarninu gjafakort í verslunarmiðstöðina í Betlehem í stað gulls, reykelsis og myrru.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun