Meirihluti styður viðræðurnar 17. nóvember 2009 06:30 Hreyfingin sem gengur undir því fallega nafni Heimssýn, er með sérstakari söfnuðum landsins. Þar er komið saman fólk sem á það eitt sameiginlegt að vera sammála um hvað það vill ekki. Eins og í kirkjum og íþróttafélögum landsins, skiptir flokkspólitíkin ekki máli í Heimssýn. Heitustu vinstrimenn og öfga hægrimenn geta setið hlið við á kirkjubekk og ákallað guð sinn rétt eins og þeir geta sameinast á vellinum um að formæla dómaranum ef hann snuðar liðið þeirra um vítaspyrnu. Þannig getur trúin verið sameiningartákn og fótboltinn líka. Sameiningartákn Heimssýnar er andúðin á Evrópusambandinu. Máttur hennar er greinilega mikill eins og sést best á nýkjörnu forystupari hreyfingarinnar. Varla er hægt að hugsa sér fólk með jafn ólíkar stjórnmálaskoðanir og nýkjörinn formann Ásmund Daða Einarsson, þingmann VG, og varaformanninn Heiðrúnu Lind Marteinsdóttur lögfræðing, en hún er fyrrverandi frambjóðandi til formanns Heimdallar og kosningastjóri Björns Bjarnasonar. Og andúðin á Evrópusambandinu hefur á köflum yfirbragð trúarhita hjá sumum þeirra sem hafa tekið að sér að tala fyrir hönd hreyfingarinnar. Þeirra á meðal er Ragnar Arnalds, fyrrverandi þingmaður Alþýðubandalagsins og fráfarandi formaður Heimssýnar. Ragnar kallaði eftir því um helgina að umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu yrði þegar í stað afturkölluð. Þá kröfu rökstuddi hann með því að skoðanakannanir hafa sýnt undanfarið að meirihluti þjóðarinnar er mótfallinn því að Ísland gangi í sambandið. Ragnari láðist hins vegar alveg að nefna að sömu kannanir hafa ítrekað sýnt að mjög öruggur meirihluti þjóðarinnar styður aðildarviðræður við Evrópusambandið. Sú afstaða er auðvitað merki um að almenn skynsemi er útbreidd í landinu. Það er uppörvandi til þess að hugsa að almennt vilja Íslendingar ekki segja já og amen við Evrópusambandinu án þess að vita hvað innganga í sambandið hefur í för með sér. Meirihluti þjóðarinnar vill sem betur fer sjá og heyra hver er mögulegur ávinningur af því að bindast Evrópu nánari böndum og styður því að látið sé reyna á málið með samningaviðræðum. Ragnar Arnalds og félagar í Heimssýn vita að þjóðin mun hafa lokaorðið um hvort Ísland gangi í Evrópusambandið eða ekki. Sú stund mun renna upp þegar samningur liggur fyrir og verður lagður í dóm kjósenda. Ómögulegt er að skilja af hverju Ragnar og skoðanasystkini hans vilja koma í veg fyrir að málið fái að hafa þann sjálfsagða og lýðræðislega gang. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson Skoðun Samfylkingin ætlar ekki að hækka tekjuskatt Alma D. Möller Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Unga fólkið og frjósemi María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun
Hreyfingin sem gengur undir því fallega nafni Heimssýn, er með sérstakari söfnuðum landsins. Þar er komið saman fólk sem á það eitt sameiginlegt að vera sammála um hvað það vill ekki. Eins og í kirkjum og íþróttafélögum landsins, skiptir flokkspólitíkin ekki máli í Heimssýn. Heitustu vinstrimenn og öfga hægrimenn geta setið hlið við á kirkjubekk og ákallað guð sinn rétt eins og þeir geta sameinast á vellinum um að formæla dómaranum ef hann snuðar liðið þeirra um vítaspyrnu. Þannig getur trúin verið sameiningartákn og fótboltinn líka. Sameiningartákn Heimssýnar er andúðin á Evrópusambandinu. Máttur hennar er greinilega mikill eins og sést best á nýkjörnu forystupari hreyfingarinnar. Varla er hægt að hugsa sér fólk með jafn ólíkar stjórnmálaskoðanir og nýkjörinn formann Ásmund Daða Einarsson, þingmann VG, og varaformanninn Heiðrúnu Lind Marteinsdóttur lögfræðing, en hún er fyrrverandi frambjóðandi til formanns Heimdallar og kosningastjóri Björns Bjarnasonar. Og andúðin á Evrópusambandinu hefur á köflum yfirbragð trúarhita hjá sumum þeirra sem hafa tekið að sér að tala fyrir hönd hreyfingarinnar. Þeirra á meðal er Ragnar Arnalds, fyrrverandi þingmaður Alþýðubandalagsins og fráfarandi formaður Heimssýnar. Ragnar kallaði eftir því um helgina að umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu yrði þegar í stað afturkölluð. Þá kröfu rökstuddi hann með því að skoðanakannanir hafa sýnt undanfarið að meirihluti þjóðarinnar er mótfallinn því að Ísland gangi í sambandið. Ragnari láðist hins vegar alveg að nefna að sömu kannanir hafa ítrekað sýnt að mjög öruggur meirihluti þjóðarinnar styður aðildarviðræður við Evrópusambandið. Sú afstaða er auðvitað merki um að almenn skynsemi er útbreidd í landinu. Það er uppörvandi til þess að hugsa að almennt vilja Íslendingar ekki segja já og amen við Evrópusambandinu án þess að vita hvað innganga í sambandið hefur í för með sér. Meirihluti þjóðarinnar vill sem betur fer sjá og heyra hver er mögulegur ávinningur af því að bindast Evrópu nánari böndum og styður því að látið sé reyna á málið með samningaviðræðum. Ragnar Arnalds og félagar í Heimssýn vita að þjóðin mun hafa lokaorðið um hvort Ísland gangi í Evrópusambandið eða ekki. Sú stund mun renna upp þegar samningur liggur fyrir og verður lagður í dóm kjósenda. Ómögulegt er að skilja af hverju Ragnar og skoðanasystkini hans vilja koma í veg fyrir að málið fái að hafa þann sjálfsagða og lýðræðislega gang.