Kvennaathvarf í aldarfjórðung 31. maí 2007 00:01 Samtök um kvennaathvarf verða 25 ára næstkomandi laugardag, 2. júní. Kvennaathvarfið tók svo til starfa hálfu ári síðar, í desember 1982. Fyrsta kvennaathvarfið var stofnað í Bretlandi í upphafi áttunda áratugarins en hugmyndin breiddist hratt út og hefur skotið rótum í vestrænu samfélagi. Markmið Kvennaathvarfsins er að veita konum sem hafa orðið fyrir ofbeldi, og börnum þeirra, skjól gagnvart ofbeldismönnum og einnig að vinna forvarnarstarf í því skyni að draga úr heimilisofbeldi og ofbeldi gegn konum. Sömuleiðis er markmið Kvennaathvarfsins að veita konum sem hafa orðið fyrir nauðgun aðstoð. Auk þess að bjóða upp á dvöl fyrir konur sem kjósa að fara burt af heimilum sínum vegna ofbeldis býður Kvennaathvarfið upp á stuðningsviðtöl við konur sem búa við, eða hafa búið við, heimilisofbeldi. Sömuleiðis er í boði símaráðgjöf í athvarfinu allan sólarhringinn og sjálfshjálparhópar fyrir konur sem hafa orðið fyrir ofbeldi. Ársskýrsla Kvennaathvarfsins sem kom út fyrr í mánuðinum sýnir svo ekki verður um villst að þörfin á kvennaathvarfi er afar mikil. Aldrei hafa fleiri komur verið skráðar í athvarfið en árið 2006 og aldrei fleiri viðtöl. Vissulega endurspegar það ekki endilega vaxandi þörf heldur vaxandi umræðu um kynbundið ofbeldi sem leiðir til þess að konur leita sér frekar aðstoðar þegar þær verða fyrir ofbeldi en þær gerðu áður. Þeim konum sem kæra ofbeldi sem þær hafa orðið fyrir fjölgar engu að síður afar hægt en að því er virðist örugglega. Í fyrra kærðu sextán prósent þeirra kvenna sem höfðu leitað til Kvennaathvarfs. Hlutfall kærðra nauðgana er ekki heldur hátt. Þegar lágt hlutfall dóma í málum sem snúa að kynbundnu ofbeldi er skoðað þarf ekki heldur að undrast að fórnarlömbin dragi í efa að það þjóni tilgangi að kæra. Þessu þarf að breyta og verður vitanlega ekki breytt nema með því að konur kæri ofbeldi sem þær verða fyrir. Á síðasta þingi var samþykkt fimm ára aðgerðaáætlun gegn kynbundnu ofbeldi og ofbeldi gegn börnum. Ástæða er til að fagna þessari áætlun og binda vonir við að hún skili sér í raunverulegu lífi fólks. Heimilið á að vera griðastaður. Þar á aldrei að líðast ofbeldi í krafti aflsmunar. Konur og karlar verða að vinna samhent að því að útrýma þessu ofbeldi. Framlag Samtaka um kvennaathvarf í aldarfjórðung er ómetanlegt og líf fjöldamargra kvenna hefur tekið nýja stefnu eftir dvöl í Kvennaathvarfinu þar sem vítahringur ofbeldis hefur verið rofinn. Þannig hefur Kvennaathvarfið skipt sköpum og mun gera áfram um ókomin ár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steinunn Stefánsdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Samtök um kvennaathvarf verða 25 ára næstkomandi laugardag, 2. júní. Kvennaathvarfið tók svo til starfa hálfu ári síðar, í desember 1982. Fyrsta kvennaathvarfið var stofnað í Bretlandi í upphafi áttunda áratugarins en hugmyndin breiddist hratt út og hefur skotið rótum í vestrænu samfélagi. Markmið Kvennaathvarfsins er að veita konum sem hafa orðið fyrir ofbeldi, og börnum þeirra, skjól gagnvart ofbeldismönnum og einnig að vinna forvarnarstarf í því skyni að draga úr heimilisofbeldi og ofbeldi gegn konum. Sömuleiðis er markmið Kvennaathvarfsins að veita konum sem hafa orðið fyrir nauðgun aðstoð. Auk þess að bjóða upp á dvöl fyrir konur sem kjósa að fara burt af heimilum sínum vegna ofbeldis býður Kvennaathvarfið upp á stuðningsviðtöl við konur sem búa við, eða hafa búið við, heimilisofbeldi. Sömuleiðis er í boði símaráðgjöf í athvarfinu allan sólarhringinn og sjálfshjálparhópar fyrir konur sem hafa orðið fyrir ofbeldi. Ársskýrsla Kvennaathvarfsins sem kom út fyrr í mánuðinum sýnir svo ekki verður um villst að þörfin á kvennaathvarfi er afar mikil. Aldrei hafa fleiri komur verið skráðar í athvarfið en árið 2006 og aldrei fleiri viðtöl. Vissulega endurspegar það ekki endilega vaxandi þörf heldur vaxandi umræðu um kynbundið ofbeldi sem leiðir til þess að konur leita sér frekar aðstoðar þegar þær verða fyrir ofbeldi en þær gerðu áður. Þeim konum sem kæra ofbeldi sem þær hafa orðið fyrir fjölgar engu að síður afar hægt en að því er virðist örugglega. Í fyrra kærðu sextán prósent þeirra kvenna sem höfðu leitað til Kvennaathvarfs. Hlutfall kærðra nauðgana er ekki heldur hátt. Þegar lágt hlutfall dóma í málum sem snúa að kynbundnu ofbeldi er skoðað þarf ekki heldur að undrast að fórnarlömbin dragi í efa að það þjóni tilgangi að kæra. Þessu þarf að breyta og verður vitanlega ekki breytt nema með því að konur kæri ofbeldi sem þær verða fyrir. Á síðasta þingi var samþykkt fimm ára aðgerðaáætlun gegn kynbundnu ofbeldi og ofbeldi gegn börnum. Ástæða er til að fagna þessari áætlun og binda vonir við að hún skili sér í raunverulegu lífi fólks. Heimilið á að vera griðastaður. Þar á aldrei að líðast ofbeldi í krafti aflsmunar. Konur og karlar verða að vinna samhent að því að útrýma þessu ofbeldi. Framlag Samtaka um kvennaathvarf í aldarfjórðung er ómetanlegt og líf fjöldamargra kvenna hefur tekið nýja stefnu eftir dvöl í Kvennaathvarfinu þar sem vítahringur ofbeldis hefur verið rofinn. Þannig hefur Kvennaathvarfið skipt sköpum og mun gera áfram um ókomin ár.
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun