Risessa tryllir borgarbúa 16. maí 2007 00:01 Ekki man ég eftir viðlíka stemningu í höfuðborginni og þegar grænklædda risessan leið um stræti og torg með föður sinn í eftirdragi. Mikið var gaman. Svona á Listahátíð í Reykjavík að vera. Hún á nefnilega ekki aðeins að fara fram í tónleikasölum eða leikhúsum heldur teygja sig um götur borgarinnar og sinna börnunum ekki síður en þeim fullorðnu. Áhugi barnanna beindist að hverjum krók og kima risessunnar ef mark er takandi á svolítilli umfjöllun sem birtist í Blaðinu. Þar er sagt frá því að „forvitnir smástrákar" hefðu gerst „svo dónalegir að kíkja undir pils hennar svona rétt að athuga hvort ekki væri allt í „réttum hlutföllum"." Áhuginn á því sem skessur fela undir pilsum sínum er síður en svo nýr af nálinni hér á landi. Í íslenskum þjóðsögum er sagt frá einmana skessum sem taka það til bragðs að ræna karlmönnum til að fjölga sér. Ein þeirra hét Loppa og stal hún manni að nafni Jón. „Hún hafði hann heim í helli sinn þar sem systir hennar var fyrir ... Hugðu þær að hafa Jón þennan til fylgilags við sig, svo þær gætu aukið kyn sitt. Þær tóku hann oft og mökuðu hann í eins konar smyrslum og teygðu hann á milli sín. Líka orguðu þær í eyru honum til að trylla hann," segir í þjóðsagnasafni Sigurðar Nordal. Þrátt fyrir meðferðina komst Jón undan á flótta en lifði bara í þrjá daga sem frjáls maður. Þá gaf hjartað sig og er talið að hann hefði sprungið af mæði. Hann varð nefnilega svo sílspikaður hjá systrunum að um margt minnir á Hans í búri nornarinnar. Í ljósi alls þess sem borið hefur verið upp á skessur í gegnum tíðina veit ég ekki alveg hvort ég óska þess að mamma risessunnar, og þá barnsmóðir skapvonda risans, mæti til leiks á næstu Listahátíð. Þau feðginin hafa líka alveg gert sitt gagn. Að minnsta kosti virðist heimsókn þeirra hafa þurrkað út síðustu leifarnar af minningum borgarbúa um Japanann sem eitt sinn kom hingað á vegum Listahátíðar og stóð á haus í Austurstræti á typpinu. Vissulega fór list hans líka fram úti á götu eins og atriðið með risessunni en það sem hann hafði helst fram að færa teygði sig þó ekki út um allan miðbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun
Ekki man ég eftir viðlíka stemningu í höfuðborginni og þegar grænklædda risessan leið um stræti og torg með föður sinn í eftirdragi. Mikið var gaman. Svona á Listahátíð í Reykjavík að vera. Hún á nefnilega ekki aðeins að fara fram í tónleikasölum eða leikhúsum heldur teygja sig um götur borgarinnar og sinna börnunum ekki síður en þeim fullorðnu. Áhugi barnanna beindist að hverjum krók og kima risessunnar ef mark er takandi á svolítilli umfjöllun sem birtist í Blaðinu. Þar er sagt frá því að „forvitnir smástrákar" hefðu gerst „svo dónalegir að kíkja undir pils hennar svona rétt að athuga hvort ekki væri allt í „réttum hlutföllum"." Áhuginn á því sem skessur fela undir pilsum sínum er síður en svo nýr af nálinni hér á landi. Í íslenskum þjóðsögum er sagt frá einmana skessum sem taka það til bragðs að ræna karlmönnum til að fjölga sér. Ein þeirra hét Loppa og stal hún manni að nafni Jón. „Hún hafði hann heim í helli sinn þar sem systir hennar var fyrir ... Hugðu þær að hafa Jón þennan til fylgilags við sig, svo þær gætu aukið kyn sitt. Þær tóku hann oft og mökuðu hann í eins konar smyrslum og teygðu hann á milli sín. Líka orguðu þær í eyru honum til að trylla hann," segir í þjóðsagnasafni Sigurðar Nordal. Þrátt fyrir meðferðina komst Jón undan á flótta en lifði bara í þrjá daga sem frjáls maður. Þá gaf hjartað sig og er talið að hann hefði sprungið af mæði. Hann varð nefnilega svo sílspikaður hjá systrunum að um margt minnir á Hans í búri nornarinnar. Í ljósi alls þess sem borið hefur verið upp á skessur í gegnum tíðina veit ég ekki alveg hvort ég óska þess að mamma risessunnar, og þá barnsmóðir skapvonda risans, mæti til leiks á næstu Listahátíð. Þau feðginin hafa líka alveg gert sitt gagn. Að minnsta kosti virðist heimsókn þeirra hafa þurrkað út síðustu leifarnar af minningum borgarbúa um Japanann sem eitt sinn kom hingað á vegum Listahátíðar og stóð á haus í Austurstræti á typpinu. Vissulega fór list hans líka fram úti á götu eins og atriðið með risessunni en það sem hann hafði helst fram að færa teygði sig þó ekki út um allan miðbæ.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun