Harmóníku-fólkið 10. maí 2007 00:01 Ég er enginn rasisti en sígaunar eru algjör úrhrök; þjófóttir, lygnir, undirförlir og hreinlega sori jarðar! Við eigum hikstalaust að reka þetta jafnóðum úr landi! Þetta sagði eldri herramaður í heita pottinum í gær og fékk nokkuð jákvæð viðbrögð frá sam-pottungum sínum. Ég vissi ekkert hvað ég átti að segja, horfði á sveskjurnar á höndum mínum og varð hugsað til Tinnabókarinnar Vandræði Valíu. Þar var einmitt sígaunahópur sem Kolbeinn kafteinn var viss um að hefði stolið gimsteinum Valíu, en Tinni, alltaf jafn réttlátur, hafði trú á sígaununum og sannaði að lokum að þeir voru ágætis fólk. Þrátt fyrir aðdáun mína á Tinna lagði ég ekki í að fara að rífast við karlinn heldur hugsaði bara: svona var þá stemningin í Þýskalandi þegar Hitler tók við völdum. Síðasta haust talaði ég við harmóníkukarl sem harkaði fyrir framan Bónus. Hann var einn á ferð og átti markaðinn. Hann var gífurlega ánægður með land og þjóð þrátt fyrir að vera skítkalt þar sem hann hékk þarna. Sagðist flækjast á milli stórverslana allan daginn og á góðum degi þéna 2000 kall sem nægði til að kaupa mánaðarskammt af mat handa fjölskyldunni úti í Rúmeníu. Hann var á leiðinni heim með afraksturinn en ætlaði að koma aftur sem fyrst því að hans mati væri Ísland kjörland fyrir svona gigg, a.m.k. á meðan hann væri einn um hituna. Goðsögnin um kjörlandið virðist hafa spurst út í harmóníkuheiminum miðað við nýjustu tíðindi. Fréttamyndirnar af „harmóníkufólkinu" þar sem því var smalað upp í löggubíl voru tragikómískar. Allir með harmóníkur hangandi á sér og lítandi út eins og aukaleikarar í eldgömlu leikriti um lífið á Íslandi til forna. Við höfum greinilega nóg með farfuglana sem koma hér syngjandi og kærum okkur ekkert um harmóníkufólk spilandi í hverri búð og sofandi í almenningsgörðum með harmóníkur undir haus. Við erum of upptekin við að meikaða í frábærasta landi í heimi og viljum ekki vera minnt á það með harmóníkuspili þegar við förum út í búð hversu ótrúlega heppin við erum að hafa fæðst á þessu skeri, að vera í hnattrænu samhengi fædd með silfurskeiðar í munninum. Sígaunar eru hins vegar velkomnir hingað að taka fyrir okkur lagið á Listahátíð eins lengi og þeir hafa fengið góða dóma erlendis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun
Ég er enginn rasisti en sígaunar eru algjör úrhrök; þjófóttir, lygnir, undirförlir og hreinlega sori jarðar! Við eigum hikstalaust að reka þetta jafnóðum úr landi! Þetta sagði eldri herramaður í heita pottinum í gær og fékk nokkuð jákvæð viðbrögð frá sam-pottungum sínum. Ég vissi ekkert hvað ég átti að segja, horfði á sveskjurnar á höndum mínum og varð hugsað til Tinnabókarinnar Vandræði Valíu. Þar var einmitt sígaunahópur sem Kolbeinn kafteinn var viss um að hefði stolið gimsteinum Valíu, en Tinni, alltaf jafn réttlátur, hafði trú á sígaununum og sannaði að lokum að þeir voru ágætis fólk. Þrátt fyrir aðdáun mína á Tinna lagði ég ekki í að fara að rífast við karlinn heldur hugsaði bara: svona var þá stemningin í Þýskalandi þegar Hitler tók við völdum. Síðasta haust talaði ég við harmóníkukarl sem harkaði fyrir framan Bónus. Hann var einn á ferð og átti markaðinn. Hann var gífurlega ánægður með land og þjóð þrátt fyrir að vera skítkalt þar sem hann hékk þarna. Sagðist flækjast á milli stórverslana allan daginn og á góðum degi þéna 2000 kall sem nægði til að kaupa mánaðarskammt af mat handa fjölskyldunni úti í Rúmeníu. Hann var á leiðinni heim með afraksturinn en ætlaði að koma aftur sem fyrst því að hans mati væri Ísland kjörland fyrir svona gigg, a.m.k. á meðan hann væri einn um hituna. Goðsögnin um kjörlandið virðist hafa spurst út í harmóníkuheiminum miðað við nýjustu tíðindi. Fréttamyndirnar af „harmóníkufólkinu" þar sem því var smalað upp í löggubíl voru tragikómískar. Allir með harmóníkur hangandi á sér og lítandi út eins og aukaleikarar í eldgömlu leikriti um lífið á Íslandi til forna. Við höfum greinilega nóg með farfuglana sem koma hér syngjandi og kærum okkur ekkert um harmóníkufólk spilandi í hverri búð og sofandi í almenningsgörðum með harmóníkur undir haus. Við erum of upptekin við að meikaða í frábærasta landi í heimi og viljum ekki vera minnt á það með harmóníkuspili þegar við förum út í búð hversu ótrúlega heppin við erum að hafa fæðst á þessu skeri, að vera í hnattrænu samhengi fædd með silfurskeiðar í munninum. Sígaunar eru hins vegar velkomnir hingað að taka fyrir okkur lagið á Listahátíð eins lengi og þeir hafa fengið góða dóma erlendis.