Hafnarfjarðaráhrifin 17. apríl 2007 00:01 Skoðanakannanir eru jafnan fróðleg vísbending um hreyfingu undiröldunnar í aðdraganda kosninga. Framan af vetri fylgdi hún nokkuð ákveðinni straumstefnu. Allra síðustu kannanir benda hins vegar til nokkurra misbrigða. Á þessu stigi verður ekki séð hvort þar er um að ræða öldurót eða straumbreytingu. Lengst af bentu skoðanakannanir mjög ákveðið til þess að meirihluti stjórnarflokkanna myndi ekki halda. Upp á síðkastið hafa hins vegar komið fram vísbendingar um að styrkleikahlutföllin milli stjórnar og stjórnarandstöðu standi í járnum. Með öðrum orðum: Straumstefna pólitískrar undiröldu sýnist eins og sakir standa ekki vera jafn ákveðin og fram til þessa. Það er einvörðungu mikil fylgisaukning Vinstri græns sem ógnað hefur meirihluta ríkisstjórnarflokkanna. Stóriðjumálin sýnast vera augsæ skýring þar á. En nú gerist það að horfur á þreföldun fylgis eru að breytast í tvöföldun. Sterk teikn eru á lofti um að Hafnfirðingar hafi ráðið nokkru um þau pólitísku misbrigði sem nú verður vart. Nærlægt er að draga þá ályktun að mörgum þyki nóg að gert eftir að Hafnfirðingar brugðu fæti fyrir stækkun álversins í Straumsvík og þau áform heyra sögunni til. Ótvírætt var skýr vilji til þess að hægja á ferðinni í þessum efnum. Nú hefur það verið gert. Það verkefni er frá. Menn þurfa einfaldlega ekki lengur að kjósa Vinstri grænt til þess að ná því fram. Þingkosningarnar snúast að sama skapi ekki þar um eins og áður stefndi í. Hafnfirðingar sáu um það. Margir líta ugglaust svo á að frekari stöðvun þróunar á orkuvinnslu geti einfaldlega komið niður á lífskjörum almennings og hamlað útrás þeirrar tækniþekkingar á nýtingu orkulinda sem nú er að hefjast. Hvort þessi áhrif eiga eftir að vara fram til kosninga á svo eftir að koma í ljós. Breytingar á skoðanakönnunum um óskir fólks um ríkisstjónarsamstarf benda einnig til Hafnarfjarðaráhrifa af þessu tagi. Stuðningur við áframhaldandi samstarf ríkisstjónarflokkanna hefur heldur aukist en er þó ekki nema tæp 35 af hundraði. Fylgi við samstjórn allra þriggja stjórnarandstöðuflokkanna er innan við fjóra af hundraði. Stuðningur við samstarf Samfylkingar og Vinstri græns fellur verulega, enda útséð með að þeir geti myndað tveggja flokka stjórn. Þannig benda þessar kannanir ekki til að kjósendur líti á stjórnarflokkana og stjórnarandstöðuflokkana sem andstæður sem velja þurfi á milli. Vísbendingarnar eru fremur í þá veru að vilji kjósenda standi til að kosningarnar færi þeim ríkisstjórn sem væri einhvers konar blanda núverandi stjórnar og stjórnarandstöðu. Fleiri kjósendur Sjálfstæðisflokksins sjá Vinstri grænt sem efni í slíka blöndu en Samfylkingu. Meðal kjósenda hennar sýnist áhugi á samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn hins vegar fara vaxandi þó að hann geti ekki talist umtalsverður. Samstarf Framsóknarflokks við Samfylkingu og Vinstri grænt er einnig mögulegur kostur þó að óskir kjósenda sýnist ekki standa til þess. Þess er ekki að vænta að einstakir stjórnmálaflokkar útiloki fyrirfram ákveðna stjórnarmyndunarkosti. En flokkarnir geta eigi að síður lagt skýrari línur fyrir kjósendur með öðrum hætti. Það má til að mynda gera með málefnalegum áherslum og ábendingum um það sem sameinar rétt eins og áréttingum um það sem skilur á milli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorsteinn Pálsson Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun
Skoðanakannanir eru jafnan fróðleg vísbending um hreyfingu undiröldunnar í aðdraganda kosninga. Framan af vetri fylgdi hún nokkuð ákveðinni straumstefnu. Allra síðustu kannanir benda hins vegar til nokkurra misbrigða. Á þessu stigi verður ekki séð hvort þar er um að ræða öldurót eða straumbreytingu. Lengst af bentu skoðanakannanir mjög ákveðið til þess að meirihluti stjórnarflokkanna myndi ekki halda. Upp á síðkastið hafa hins vegar komið fram vísbendingar um að styrkleikahlutföllin milli stjórnar og stjórnarandstöðu standi í járnum. Með öðrum orðum: Straumstefna pólitískrar undiröldu sýnist eins og sakir standa ekki vera jafn ákveðin og fram til þessa. Það er einvörðungu mikil fylgisaukning Vinstri græns sem ógnað hefur meirihluta ríkisstjórnarflokkanna. Stóriðjumálin sýnast vera augsæ skýring þar á. En nú gerist það að horfur á þreföldun fylgis eru að breytast í tvöföldun. Sterk teikn eru á lofti um að Hafnfirðingar hafi ráðið nokkru um þau pólitísku misbrigði sem nú verður vart. Nærlægt er að draga þá ályktun að mörgum þyki nóg að gert eftir að Hafnfirðingar brugðu fæti fyrir stækkun álversins í Straumsvík og þau áform heyra sögunni til. Ótvírætt var skýr vilji til þess að hægja á ferðinni í þessum efnum. Nú hefur það verið gert. Það verkefni er frá. Menn þurfa einfaldlega ekki lengur að kjósa Vinstri grænt til þess að ná því fram. Þingkosningarnar snúast að sama skapi ekki þar um eins og áður stefndi í. Hafnfirðingar sáu um það. Margir líta ugglaust svo á að frekari stöðvun þróunar á orkuvinnslu geti einfaldlega komið niður á lífskjörum almennings og hamlað útrás þeirrar tækniþekkingar á nýtingu orkulinda sem nú er að hefjast. Hvort þessi áhrif eiga eftir að vara fram til kosninga á svo eftir að koma í ljós. Breytingar á skoðanakönnunum um óskir fólks um ríkisstjónarsamstarf benda einnig til Hafnarfjarðaráhrifa af þessu tagi. Stuðningur við áframhaldandi samstarf ríkisstjónarflokkanna hefur heldur aukist en er þó ekki nema tæp 35 af hundraði. Fylgi við samstjórn allra þriggja stjórnarandstöðuflokkanna er innan við fjóra af hundraði. Stuðningur við samstarf Samfylkingar og Vinstri græns fellur verulega, enda útséð með að þeir geti myndað tveggja flokka stjórn. Þannig benda þessar kannanir ekki til að kjósendur líti á stjórnarflokkana og stjórnarandstöðuflokkana sem andstæður sem velja þurfi á milli. Vísbendingarnar eru fremur í þá veru að vilji kjósenda standi til að kosningarnar færi þeim ríkisstjórn sem væri einhvers konar blanda núverandi stjórnar og stjórnarandstöðu. Fleiri kjósendur Sjálfstæðisflokksins sjá Vinstri grænt sem efni í slíka blöndu en Samfylkingu. Meðal kjósenda hennar sýnist áhugi á samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn hins vegar fara vaxandi þó að hann geti ekki talist umtalsverður. Samstarf Framsóknarflokks við Samfylkingu og Vinstri grænt er einnig mögulegur kostur þó að óskir kjósenda sýnist ekki standa til þess. Þess er ekki að vænta að einstakir stjórnmálaflokkar útiloki fyrirfram ákveðna stjórnarmyndunarkosti. En flokkarnir geta eigi að síður lagt skýrari línur fyrir kjósendur með öðrum hætti. Það má til að mynda gera með málefnalegum áherslum og ábendingum um það sem sameinar rétt eins og áréttingum um það sem skilur á milli.
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun