Biljónsdagbók 11.4. 11. apríl 2007 00:01 ICEX 7.582,91, þegar ég sveif ofan á tölvuviktina, og Fútsí 6.397,3 þegar ég sá mér til skelfingar að ég hafði þyngst um 1.485 grömm yfir páskana. Ég ákvað strax að fleygja afganginum af Nóapáskaegginu. Maður sem eyðir fjórum millum í grenningarátak í Aspen, getur ekki látið það spyrjast út að hann hafi bætt á sig aftur með páskaeggjasúkkulaði frá Nóa. Það fittar ágætlega inn í lífsstíl hjá stórfjárfestum að gildna svolítið á Michelin-stöðum en samræmist engan veginn status eins og mínum í íslensku viðskiptalífi að búa til mjaðmahöldur úr súkkulaðijukki frá Nóa. Ég skil ekki hvers vegna ég kaupi alltaf Nóapáskaegg fyrir páskana. Bragðið og klístrið á fingrunum minnir mig kannski á gömlu dagana, vekur upp minningar um sakleysi æskunnar eins og ályktunardrög fyrir landsfund Sjálfstæðisflokksins. Rótarslitinn visnar vísir, er sagt. Ég hef auðvitað efni á miklu dýrari páskaeggjum, maður sem var að landa þrjátíu milljörðum í gróða með bankadílnum. Svo var lítið af nammi í egginu. Og í ofanálag fékk ég málshátt sem kom mér í vont skap: Margur verður af aurum api. Hvaða speki er þetta?! Ætli þeim hafi þótt ég vera api, fréttasnápunum, þegar var tilkynnt um bankadílinn í síðustu viku? Hefur nokkur séð apa með þrjátíu milljarða í fanginu í hreinan gróða? Ég skal hins vegar viðurkenna að það er svolítið apalegt að eiga ekki lengur hlut í einum einasta banka. En það lagast. Það kraumar undir hjá stórlöxunum í Ginnunga Invest Bank. Siggi vill koma Mödda út og er að díla á bak við hann. Hver veit nema maður sötri saffransúpu með Sigga á Michelinrestauranti í París og veifi þrjátíu milljörðum? Við Siggi erum perluvinir. Ég veit hvernig hann þjösnaðist á Dóra í eina tíð. Siggi gæti ekki látið sjá sig á Pierre Gagnaire ef það læki út. Burtséð frá 1.485 grömmunum var dagurinn góður. Þó hafði gamla magasárið næstum tekið sig upp þegar ég fór á stjórnarfund í Mörður Holdings. Hver nema Goggi Magg renndi sér mjúklega í stæðið, við hliðina á Hömmernum mínum, á splunkunýjum Range Rover Vogue SE. Goggi Magg! Af öllum mönnum! Farinn að spjátrast á Vegamótastígnum eins og flottur karl, á 15 millum. Sá var upptyppislegur. Hann benti á mig og sagði: „Eftir bankadílinn geturðu ekki verið þekktur fyrir annað en að fara með þennan Hömmer á Góða hirðinn!" Djöstjúveit, Goggi Magg! Ég er búinn að panta Range Rover Super Charge Vogue. Sextán millur eiga eftir að taka sig betur út upp eftir Smiðjustígnum! Vogue SE! Þokkalegur frúarbíll; fittar ekki við einkaþotu! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun
ICEX 7.582,91, þegar ég sveif ofan á tölvuviktina, og Fútsí 6.397,3 þegar ég sá mér til skelfingar að ég hafði þyngst um 1.485 grömm yfir páskana. Ég ákvað strax að fleygja afganginum af Nóapáskaegginu. Maður sem eyðir fjórum millum í grenningarátak í Aspen, getur ekki látið það spyrjast út að hann hafi bætt á sig aftur með páskaeggjasúkkulaði frá Nóa. Það fittar ágætlega inn í lífsstíl hjá stórfjárfestum að gildna svolítið á Michelin-stöðum en samræmist engan veginn status eins og mínum í íslensku viðskiptalífi að búa til mjaðmahöldur úr súkkulaðijukki frá Nóa. Ég skil ekki hvers vegna ég kaupi alltaf Nóapáskaegg fyrir páskana. Bragðið og klístrið á fingrunum minnir mig kannski á gömlu dagana, vekur upp minningar um sakleysi æskunnar eins og ályktunardrög fyrir landsfund Sjálfstæðisflokksins. Rótarslitinn visnar vísir, er sagt. Ég hef auðvitað efni á miklu dýrari páskaeggjum, maður sem var að landa þrjátíu milljörðum í gróða með bankadílnum. Svo var lítið af nammi í egginu. Og í ofanálag fékk ég málshátt sem kom mér í vont skap: Margur verður af aurum api. Hvaða speki er þetta?! Ætli þeim hafi þótt ég vera api, fréttasnápunum, þegar var tilkynnt um bankadílinn í síðustu viku? Hefur nokkur séð apa með þrjátíu milljarða í fanginu í hreinan gróða? Ég skal hins vegar viðurkenna að það er svolítið apalegt að eiga ekki lengur hlut í einum einasta banka. En það lagast. Það kraumar undir hjá stórlöxunum í Ginnunga Invest Bank. Siggi vill koma Mödda út og er að díla á bak við hann. Hver veit nema maður sötri saffransúpu með Sigga á Michelinrestauranti í París og veifi þrjátíu milljörðum? Við Siggi erum perluvinir. Ég veit hvernig hann þjösnaðist á Dóra í eina tíð. Siggi gæti ekki látið sjá sig á Pierre Gagnaire ef það læki út. Burtséð frá 1.485 grömmunum var dagurinn góður. Þó hafði gamla magasárið næstum tekið sig upp þegar ég fór á stjórnarfund í Mörður Holdings. Hver nema Goggi Magg renndi sér mjúklega í stæðið, við hliðina á Hömmernum mínum, á splunkunýjum Range Rover Vogue SE. Goggi Magg! Af öllum mönnum! Farinn að spjátrast á Vegamótastígnum eins og flottur karl, á 15 millum. Sá var upptyppislegur. Hann benti á mig og sagði: „Eftir bankadílinn geturðu ekki verið þekktur fyrir annað en að fara með þennan Hömmer á Góða hirðinn!" Djöstjúveit, Goggi Magg! Ég er búinn að panta Range Rover Super Charge Vogue. Sextán millur eiga eftir að taka sig betur út upp eftir Smiðjustígnum! Vogue SE! Þokkalegur frúarbíll; fittar ekki við einkaþotu!