Bjarnargreiði við náttúruvernd 27. júlí 2005 00:01 Mótmælendur hlekkja sig við tæki og trufla vinnu starfsmanna Impregilo við Kárahnjúkavirkjun, þeir lenda í átökum við lögreglu og skemma vinnuvélar. Eru þetta ekki fréttir sem hefði mátt búast við síðsumars 2003 þegar framkvæmdir hófust við virkjunina fremur en nú, tveimur árum síðar þegar stíflan er komin langleiðina upp á bakka Dimmugljúfra? Sá fámenni en harðsnúni hópur mótmælenda sem fulltrúar sýslumannsins á Seyðisfirði fjarlægði af vinnusvæði Kárahnjúkavirkjunar í fyrrinótt gerir náttúrurvernd á Íslandi lítinn greiða með framferði sínu. Erfitt er að átta sig á hvað fólkinu gengur til með þessu háttalagi. Hefur það virkilega ekkert betra að gera? Það hljóta að vera aðrar framkvæmdir í undirbúningi á jarðarkringlunni sem er líklegra að hægt sé að hafa áhrif á með mótmælum en Kárahnjúkavirkjun. Tíma og orku þessa fólks hlýtur að vera betur varið annars staðar en á hálendinu fyrir austan Vatnajökul. Burt séð frá þeim skoðunum sem maður hefur á framkvæmdunum sem þar standa yfir, liggur í augum uppi að þær verða ekki stöðvaðar úr þessu. Auðvitað hefur fólk almennt áttað sig á þeirri staðreynd, fyrir utan þær fáu hræður sem hafa dvalist í tjaldbúðum mótmælenda. Það er reyndar hálfgerð ofrausn að kalla tjöldin sem mótmælendur reistu tjaldbúðir. Áform um mannmörg mótmæli og fjölmennar tjaldbúðir hafa brugðist. Fjöldi þeirra sem mest hafa haft sig frammi og farið inn á bannsvæði við virkjunina er rétt um tuttugu manns. Einn af þeim þremur sem lögreglan handtók í fyrrinótt er maður sem einnig var handtekinn við mótmælaaðgerðir þegar þjóðarleiðtogar átta helstu iðnríkja heims funduðu í Edinborg nú í júní. Þennan mann má kalla atvinnumótmælanda sem ferðast um heiminn í leit að mótmælum, líkt og málaliði í leit að stríði. Hann á sér marga kollega sem hafa skilið eftir sig sviðna jörð í Davos, Genúa, Seattle og fleiri stöðum þar sem þeir hafa komið saman og blásið til átaka við lögreglu undir yfirskini mótmælaaðgerða. Nú er auðvitað langt frá því að nokkuð sé við það að athuga að fólk mótmæli, þvert á móti mættum við Íslendingar oftar láta hraustlegar í okkur heyra í stað þess að tuða hvert í sínu horni þegar okkur ofbýður, en þegar mótmælin virðast eingöngu vera mótmælanna vegna, og eru algjörlega sneydd því að geta haft nokkur áhrif, er betur heima setið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Jón Kaldal Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Mótmælendur hlekkja sig við tæki og trufla vinnu starfsmanna Impregilo við Kárahnjúkavirkjun, þeir lenda í átökum við lögreglu og skemma vinnuvélar. Eru þetta ekki fréttir sem hefði mátt búast við síðsumars 2003 þegar framkvæmdir hófust við virkjunina fremur en nú, tveimur árum síðar þegar stíflan er komin langleiðina upp á bakka Dimmugljúfra? Sá fámenni en harðsnúni hópur mótmælenda sem fulltrúar sýslumannsins á Seyðisfirði fjarlægði af vinnusvæði Kárahnjúkavirkjunar í fyrrinótt gerir náttúrurvernd á Íslandi lítinn greiða með framferði sínu. Erfitt er að átta sig á hvað fólkinu gengur til með þessu háttalagi. Hefur það virkilega ekkert betra að gera? Það hljóta að vera aðrar framkvæmdir í undirbúningi á jarðarkringlunni sem er líklegra að hægt sé að hafa áhrif á með mótmælum en Kárahnjúkavirkjun. Tíma og orku þessa fólks hlýtur að vera betur varið annars staðar en á hálendinu fyrir austan Vatnajökul. Burt séð frá þeim skoðunum sem maður hefur á framkvæmdunum sem þar standa yfir, liggur í augum uppi að þær verða ekki stöðvaðar úr þessu. Auðvitað hefur fólk almennt áttað sig á þeirri staðreynd, fyrir utan þær fáu hræður sem hafa dvalist í tjaldbúðum mótmælenda. Það er reyndar hálfgerð ofrausn að kalla tjöldin sem mótmælendur reistu tjaldbúðir. Áform um mannmörg mótmæli og fjölmennar tjaldbúðir hafa brugðist. Fjöldi þeirra sem mest hafa haft sig frammi og farið inn á bannsvæði við virkjunina er rétt um tuttugu manns. Einn af þeim þremur sem lögreglan handtók í fyrrinótt er maður sem einnig var handtekinn við mótmælaaðgerðir þegar þjóðarleiðtogar átta helstu iðnríkja heims funduðu í Edinborg nú í júní. Þennan mann má kalla atvinnumótmælanda sem ferðast um heiminn í leit að mótmælum, líkt og málaliði í leit að stríði. Hann á sér marga kollega sem hafa skilið eftir sig sviðna jörð í Davos, Genúa, Seattle og fleiri stöðum þar sem þeir hafa komið saman og blásið til átaka við lögreglu undir yfirskini mótmælaaðgerða. Nú er auðvitað langt frá því að nokkuð sé við það að athuga að fólk mótmæli, þvert á móti mættum við Íslendingar oftar láta hraustlegar í okkur heyra í stað þess að tuða hvert í sínu horni þegar okkur ofbýður, en þegar mótmælin virðast eingöngu vera mótmælanna vegna, og eru algjörlega sneydd því að geta haft nokkur áhrif, er betur heima setið.
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun